Tης Μαριέττας Γιαννάκου*
Στο νομοσχέδιο για τις σχέσεις διαζευγμένων γονέων και τέκνων που ψηφίστηκε, καταθέσαμε τις νομοτεχνικές προτάσεις μας, πάντα με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Καταρχάς, εφόσον προβλέπεται από τον νομοθέτη ως αόριστη η έννοια «το συμφέρον του παιδιού», πιστεύω πως δεν μπορεί και να ορίζεται από αυτόν με συγκεκριμένα και ιεραρχημένα κριτήρια, ίδια για όλα τα παιδιά.
Στην πρόταση επίσης, οι διαζευγμένοι να ασκούν από κοινού και «εξίσου» την γονική μέριμνα, το επίρρημα «εξίσου» χρήζει αποσαφήνισης, αφού θα µπορούσε να σημαίνει υποχρεωτική ίση χρονική κατανοµή αυτής και εναλλασσόμενη κατοικία, όπως και μειωμένη διατροφή. Από την άλλη, η προηγούμενη ενημέρωση του άλλου γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, όσον αφορά στην τρέχουσα καθημερινότητα, δημιουργεί ένα πλαίσιο υποχρέωσης και ενέχει τον χαρακτήρα της προηγούμενης έγκρισης από τον πρώτο. Επίσης, το συμφέρον του παιδιού παύει να είναι του ιδίου και ταυτίζεται με εκείνο των γονέων και των συγγενών του, όταν συμπεριλαμβάνονται αναφορές στην οικογένεια του άλλου γονέα.
Επιπλέον, η πρόβλεψη ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου µε φυσική παρουσία µε τον γονέα µε τον οποίο δεν διαµένει, να τεκµαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, θα µπορούσε, για λόγους σαφήνειας, να αναδιατυπωθεί, αφού δεν αναφέρει πως προσδιορίζεται ο συνολικός χρόνος, ούτε η βάση υπολογισμού του 1/3, πχ. 24ωρο, εβδομάδα, μήνας; Τέλος, η προσθήκη της οριστικής καταδίκης στις ενδεικτικές περιπτώσεις της κακής άσκησης δημιουργεί προβλήματα. Αρχικά, είναι αντίθετη με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία αρκείται και σε άλλες ενδείξεις βίας (λ.χ. πιστοποιητικά νοσοκομείου ότι υπήρξε κακοποίηση).
Επίσης, έτσι κι αλλιώς στο νόμο για την ενδοοικογενειακή βία προβλέπεται η σχέση της με την κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Ακόμα, δεν είναι κατανοητό γιατί για τις υπόλοιπες περιπτώσεις κακής άσκησης που επίσης συνιστούν ποινικά αδικήματα (μη καταβολή διατροφής, παρεμπόδιση επικοινωνίας) δεν απαιτείται κάποιας μορφής ποινική καταδίκη, αλλά απαιτείται στο πολύ σοβαρότερο θέμα της βίας. Το σημαντικότερο όμως, οριστική» καταδίκη, χρονικά σημαίνει 2-5 χρόνια, όπου με αυτό τον τρόπο, ο κακοποιητικός γονέας θα βρίσκει νόμιμες αφορμές για να παρεμβαίνει και να συνεχίζει την κακοποιητική του συμπεριφορά.
*Η Μαριέττα Γιαννάκου είναι Πρώην Υπουργός, Αντιπρόεδρος Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης ΝΑΤΟ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο μηνιαίο συνδρομητικό περιοδικό «Δικαστικό Ρεπορτάζ»
- Για να γίνετε και εσείς συνδρομητές στο Δικαστικό Ρεπορτάζ, επικοινωνήστε με το [email protected] ή με το εμπορικό τμήμα στο τηλέφωνο +30210300 7646.
