Είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ένα μεμονωμένο, τοπικό γεγονός, ενάντια σε ένα απολυταρχικό καθεστώς. Ήταν αποτέλεσμα ζυμώσεων και διεργασιών πολλών χρόνων, με διεθνείς επιρροές και παγκόσμια απήχηση.
Ο Μάης του 68, η άνοιξη της Πράγας, η σφαγή του Κεντ το 1970, η εξέγερση του Πολυτεχνείου στην Αθήνα το 1973, τα κινήματα της Λατινικής Αμερικής και εκατοντάδες ακόμη μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις και διαδηλώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, σημάδεψαν μια πολυτάραχη περίοδο που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και θα τελείωνε σχεδόν ταυτόχρονα στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Τα ιδεώδη ήταν σχεδόν πανομοιότυπα… ειρήνη, δημοκρατία, ελευθερία.
Στην Ελλάδα εκφράστηκαν με το σύνθημα Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, αλλά ουσιαστικά τα αιτήματα ήταν… το εξής ένα: η πτώση της Χούντας και η επανασύσταση της δημοκρατίας.
Και πέτυχε!
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τη μεταπολίτευση και τα μετέπειτα λάθη της «γενιάς του πολυτεχνείου», όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μπήκε σε μια πορεία εκδημοκρατισμού, κοινωνικής ευημερίας και μακρόχρονης ειρήνης, με εφαλτήριο την 17η Νοέμβρη του 1973.
Ας μην ξεχνάμε τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση όσων πρωτοστάτησαν στα γεγονότα, ώστε όλοι μας να έχουμε το δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή!
Χάρης Θ. Κονδύλης
Υποψήφιος Πρόεδρος Δ.Σ.Α. με τον Συνδυασμό «ΔΙΕΚΔΙΚΩ περισσότερα στην πράξη»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής: Της ατιμωρησίας το ανάγνωσμα
Το δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε την Ουγγαρία για μέρος του νομικού πλαισίου της για τους πρόσφυγες
