Για στημένες καταγγελίες που έχουν ως στόχο να τον εξοντώσουν «ηθικά» και να τον αποξενώσουν από τα παιδιά του κάνει λόγο ο γιος γνωστού δικαστή, ο οποίος καταγγέλλεται από την πρώην σύζυγό του για σεξουαλική κακοποίηση των δύο ανηλίκων αγοριών που απέκτησαν μαζί.
Τι απαντά στην «ΜΠΑΜ» ο γιος γνωστού δικαστή για τις καταγγελίες κακοποίησης σε βάρος των παιδιών του − Κάνει λόγο για σκευωρία επισημαίνοντας ότι όλα ξεκίνησαν όταν δεν συναίνεσε να μετακομίσουν τα παιδιά του στο εξωτερικό!
Με μακροσκελή επιστολή προς στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» ο πατέρας των παιδιών δίνει τις δικές του «απαντήσεις» για όλα όσα του προσάπτει η μητέρα των παιδιών τους. Όχι μόνο επισημαίνει ότι ουδέποτε κακοποίησε τα παιδιά του, αλλά λέγοντας τη δική του αλήθεια αναφέρει ότι τα πάντα «σκηνοθετήθηκαν» από την πρώην σύζυγό του επειδή δεν συναίνεσε στην απόφασή της να πάρει τα παιδιά και να μετακομίσει στην Κύπρο. Η απάντηση του γιου γνωστού δικαστή δίνεται με αφορμή το δημοσίευμα της «Μ» στις 31 Οκτωβρίου 2021 και έχει ως εξής:
«Το Δημοσίευμά σας επιστηρίζεται σε περιεχόμενο Εκθέσεων “πραγματογνωμοσύνης” παιδοψυχολόγου, που δεν κατονομάζεται.
Και σε περιεχόμενο μήνυσης της μητέρας των παιδιών, πρώην συζύγου μου.
Με το παρόν σας ενημερώνω πως αμφοτέρων το περιεχόμενο (εκθέσεων και μήνυσης) είναι ψευδές και συκοφαντικό. Και ανεπίδεκτο εκτίμησης και λογικής αξιολόγησης.
Ειδικότερα:
Α. Οι “εκθέσεις” της παραπάνω “παιδοψυχολόγου” αποτελούν ψευδείς πιστοποιήσεις, με παράνομες ενέργειες, έρευνας και σύνταξης.
Ειδικότερα: Ο τίτλος της “παιδοψυχολόγου” που χρησιμοποιεί η συντάξασα τις εκθέσεις και περιέχει το δημοσίευμα, δεν τυγχάνει καμίας αναγνώρισης από την Ελληνική Πολιτεία. Η ίδια, δεν είναι εγγεγραμμένη ως ψυχολόγος στο Μητρώο Μελών του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων. Η χρήση του τίτλου αυτού αποτελεί αντιποίηση του επαγγέλματος του ψυχολόγου. Και επισύρει και ποινικές συνέπειες. Ο χαρακτηρισμός των “εκθέσεων” ως “πραγματογνωμοσυνών” είναι παραπλανητικός και βέβαια εκτός νόμου.
Γιατί πραγματογνωμοσύνη διενεργούν μόνο οι δικαστικά Διορισμένοι. Που η άνω κυρία, δεν είναι. Προέβη, όπως αναφέρει στις εκθέσεις της, σε δεκατρείς (13) εξετάσεις των ανήλικων παιδιών, χωρίς να ζητήσει συναίνεση του πατέρα, κατά σκληρή παραβίαση του καθήκοντός της. (Ν. 3418/2005, άρθρο 12).
Προέβη στα παραπάνω, χωρίς να ζητήσει και ν’ αξιολογήσει ακρόασή του. Είναι ανισόρροπα αντιφατικές».
Εκθέσεις
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, «σε πρώτη εξέταση των παιδιών, η έκθεση δεν διαπίστωσε το παραμικρό περί την “κακοποίηση” τούτων. Στις άλλες είναι φλύαρα λαλίστατη για τέτοιες. Κατά γενικές πληροφορίες, η κυρία αυτή κατά σύστημα συντάσσει παρεμφερείς Εκθέσεις, ιδίου τύπου και σχεδόν ιδίου περιεχομένου, και τις χορηγεί αφειδώς, έναντι βέβαια αμοιβών, για χρήση σε συναφείς και ανάλογες δικαστικές υποθέσεις. Οι άνω Εκθέσεις της στερούνται αξιοπιστίας, ένεκα σύγχυσης ρόλων. Απουσίας παράθεσης κλινικών ευρημάτων και ιατροδικαστικών πειστηρίων. Και ένεκα άγνοιας εκ μέρους της των βασικών τεχνικών επικοινωνίας με ανήλικα παιδιά.
Τα αποτελέσματα των εκτιμήσεών της δεν είναι αντικειμενικά και ουδέτερα. Είναι μεροληπτικά υπέρ της μητέρας, η οποία της είχε δώσει εντολή να κάνει γνωματεύσεις “κακοποίησης” των παιδιών. Και ενοχοποιήσεις του πατέρα. Πελάτες της δεν θεωρεί τα παιδιά και το συμφέρον τους. Αλλά τη μητέρα τους, που την πληρώνει και της υπαγορεύει. Σημειώνω πως δεν εκτίμησε ψυχιατρικά την πελάτισσά της. Και δεν την αξιολόγησε ως μητέρα. Ενώ είχε υποχρέωση γι’ αυτά.
Γιατί, εκτός των άλλων, σ’ Έκθεσή της αναφέρει αυτολεξεί:
“Σύμφωνα με το οικογενειακό Ιστορικό, η μητέρα ακολουθεί συνεδρίες ατομικής ψυχοθεραπείας”. Δηλαδή, γνώριζε πως η μητέρα παρακολουθεί από χρόνια θεραπευτικές μεθόδους για τη θεραπεία ψυχωτικών και νευρωτικών διαταραχών. Και κράτησε σιωπή για την επίδραση των συνεπειών της νόσου, στα παιδιά και στην ανατροφή τους. Τα ίδια συμπεράσματά της δεν στηρίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία και πληροφορίες που έπρεπε να συγκεντρώσει. Παρά μόνο σε “εξετάσεις” των ανηλίκων. Και μάλιστα χωρίς εκτίμηση για την ωριμότητά τους, την ύπαρξη “πλύσης εγκεφάλου” από επιβολές και υποβολές της μητέρας τους κ.λπ.
Φέρεται θεραπευτής-ψυχολόγος των παιδιών και ταυτόχρονα πραγματογνώμων της δήθεν “κακοποίησής” τους. Αυτοί οι δύο ρόλοι δεν συμβιβάζονται. Και δεν συνυπάρχουν στο ίδιο πρόσωπο.
Ακόμη και ως μάρτυρας καταθέτει στα δικαστήρια παρά τη ρητή απαγόρευση εκ της Γ5β/Γ.Π. (ΦΕΚ 2 τεύχος 2394) Υπουργικής Απόφασης.
Γνωμάτευσε “κακοποίηση” των παιδιών, χωρίς γνωστικές δυνατότητες, αντιποιούμενη διεπιστημονική ομάδα Ειδικών, αφού προκειμένου για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, αυτή, μπορεί με ασφάλεια να στηριχθεί μόνο σε Πόρισμα πολυάριθμων “ειδικοτήτων” και συνεργασία μεταξύ αυτών. (Ψυχολόγοι, παιδίατροι, παιδοψυχίατροι, παιδαγωγοί, κοινωνικοί λειτουργοί κ.λπ.).
Αυτές οι Εκθέσεις κρίθηκε παρά τριών (3) Δικαστικών Αποφάσεων πως: “δεν φέρουν τα εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας”, γιατί -εκτός των άλλων- διενεργήθηκαν από τη μητέρα και όχι από τρίτο ανεξάρτητο και μη εμπλεκόμενο με τους γονείς φυσικό πρόσωπο.
Επίσης κρίθηκαν ελλιπείς, γιατί δεν περιέλαβαν συνεδρίες και αξιολογήσεις του πατέρα των παιδιών.
Κρίθηκε, από Προσωρινή Διαταγή Προέδρου Πρωτοδικών, πως, ακύρως, προβαίνουν σε χαρακτηρισμούς και αξιολογήσεις του πατέρα, χωρίς προηγούμενη εξέτασή του, με βάση κάποιο επιστημονικό Πρωτόκολλο.
Κρίθηκε από παιδοψυχιατρικές γνωματεύσεις Ειδικού ότι οι “εκθέσεις” αυτές είναι μονόπλευρες και συντάχτηκαν με εντολές της μητέρας.
“Πως δεν έχουν τηρηθεί γι’ αυτές οι βασικές Αρχές των διαγνωστικών Πρωτοκόλλων. Πως δεν περιέχουν κλινικά ευρήματα. Αλλά μόνο πομπώδεις διατυπώσεις. Πως εμπεριέχουν μεροληπτική στάση της συντάκτριας υπέρ της μητέρας. Και προκατάληψη, για κακοποίηση παρά του πατέρα. Και τάσεις να διαμορφώνει τις εξετάσεις των παιδιών κατά τρόπο που εξωθεί αυτά στην επιβεβαίωση της προκατάληψής της».
Η μήνυση
Σε ό,τι αφορά τη μήνυση που έχει υποβληθεί σε βάρος του και ερευνάται από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, ο πατέρας των παιδιών επισημαίνει ότι είναι «παντελώς ψευδής και προϊόν σκευωρίας και συστηματικής σκηνοθεσίας.
Κατ’ αρχήν στηρίζεται στις παραπάνω σαθρές, “ιατροδικαστικές” εκθέσεις.
Ύστερα, προς θεμελίωσή της, η μητέρα προσήγαγε οπτικοακουστικό υλικό που έχει καταγραφεί από την ίδια. Και μία φορά από κάποιο τρίτο πρόσωπο, του οποίου δεν φανερώνει την ταυτότητα. (Προφανώς συνεργός της).
Οι βιντεοσκοπήσεις έχουν καταγραφεί άλλες φορές με συσκευή που μπορεί να μεταφερθεί από χώρο σε χώρο! Και άλλοτε με σύστημα καταγραφής βιντεοσκοπικού υλικού. (Εικόνας-ήχου). Έχει καταγράψει γνωστές σ’ εμάς είκοσι (20) βιντεοσκοπήσεις και πέντε (5) ηχογραφήσεις. -Ηχητικά Αρχεία-.
Αυτές αποτελούν διαρκή και ισχυρή, ψυχική, σωματική και συναισθηματική καταπόνηση των παιδιών. Και όχι μόνο!…
Τα βίντεο κατά κανόνα εμφανίζουν τα παιδιά σε δωμάτιο, άλλοτε ξαπλωμένα σε κρεβάτια και άλλοτε όρθια, γυμνά από τη μέση και κάτω, ή και τελείως γυμνά, να δέχονται κατευθυντικές ερωτήσεις και προτροπές. Να κινούνται και να ομιλούν διαρκώς. Να ψηλαφούν καθ’ υποβολή τα γεννητικά τους όργανα και πολλές φορές το πέος τους κ.λπ.
Για να δώσει ‘‘εποπτικότητα” η μητέρα στις “παραστάσεις” εισέφερε στα πλάνα κούκλες, κροκόδειλους και αρκούδους, δίπλα στους οποίους ακουμπούν τα παιδιά για να ψηλαφούν το “πέος” και τον “πρωκτό” τους.
Στις εικόνες αυτές και άλλες παρεμφερείς, η μητέρα ενεργεί καθοδηγητικά για να παίρνουν θέση άλλοτε για τα “αυγουλάκια” αυτών και του πατέρα τους, άλλοτε για το “ποπάκι” αυτών και του πατέρα κ.λπ.
Οι ερωτήσεις κλειστού τύπου τείνουν εμμονικά και πιεστικά στην “ομολογία” εκ μέρους των παιδιών ηλικίας τότε τεσσεράμισι (4½) ετών και δύο (2) ετών και δέκα μηνών αντίστοιχα για διενέργεια σε βάρος τους ασελγών πράξεων. Φαίνεται να έχει γίνει προετοιμασία εκ των προτέρων στα παιδιά γι’ αυτά. Και να επιβραβεύονται αυτά, όταν η μητέρα νομίζει πως εξήγαγε την επιθυμητή απάντηση. (Π.χ. πες το! Και μετά θα σου βάλω τηλεόραση. Ή πες το! γιατί περνάει η ώρα και “πρέπει να φύγουμε”).
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται να επιδιώκει η μητέρα, με ασφυκτικά υποβόλιμο και διαρκώς επαναλαμβανόμενο τρόπο, να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς της, που έχει επινοήσει δόλια κατά διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Υπάρχει η βεβαιότητα πως για τη διαστρέβλωση έχουν προηγηθεί πρόβες! Τα παιδιά, στις σκηνοθεσίες αυτές, απεικονίζονται άλλοτε να μην απαντούν. Άλλοτε να εκφέρουν συγχυσμένα και άσχετα. Πολλές φορές να δυσφορούν. Και επιθετικά να πιάνουν ακόμη και τα “οπίσθια” της μητέρας τους!
Τα ίδια περίπου διενεργεί και ενυπάρχουν και στο ακουστικό υλικό.
Τηρουμένων των αναλογιών. Παρ’ όλα αυτά η μητέρα προσδίδει στα βίντεο και στα ηχητικά αποδείξεις σεξουαλικής κακοποίησης. Και με συνεργό την ψυχολόγο τα προσκομίζει στα Δικαστήρια. Και τα κυκλοφορεί με συνεργό την ίδια, σε άλλους που καλούνται να προβαίνουν σε αναλύσεις γνησιότητας κ.λπ.
Τα θεωρεί αρκετά αποδεικτικά μέσα. Και αρνείται άλλα. Όπως τη διενέργεια δικαστικής Πραγματογνωμοσύνης για ψυχιατρική εκτίμηση της ίδιας και για παιδοψυχιατρική αξιολόγηση των παιδιών που ζητώ συνέχεια από Εισαγγελείς και Δικαστήρια. Έχει για τα παραπάνω συγκροτήσει Αρχείο που τα διατηρεί.
Το παραπάνω Αρχείο και η κυκλοφορία του περιεχομένου του, χωρίς νόμιμη “συναίνεση”, προσβάλλει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των ανήλικων παιδιών. Και εκθέτει τη γενετήσια αξιοπρέπειά τους, με άσεμνο και ταπεινωτικό τρόπο. Και μάλιστα εν γνώσει πως δεν απεικονίζουν κακοποίηση. Αλλά πως μόνο διασύρουν τα ανήλικα.
Γι’ αυτό το οπτικοακουστικό υλικό υπάρχει Ψυχιατρική Γνωμοδότηση Ειδικού, πως “αποτελεί ψύχραιμη και επίμονη επιδίωξη της μητέρας να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς της”.
Και πως συντρέχει επείγουσα περίπτωση έρευνας των κινήτρων της καταγγελίας και των βιντεοσκοπήσεων!!
Οι πράξεις αυτές συντελούνταν και συνεχίζουν κατ’ εξακολούθηση κατ’ εκμετάλλευση της απειρίας και της αδυναμίας των ανήλικων παιδιών ν’ αντισταθούν και ν’ αντιλέξουν.
Ανεξάρτητα των ποινικών συνεπειών, έχω να παραθέσω πως η βλάβη που προκαλούν στα παιδιά αυτές οι βιντεοσκοπήσεις και μαγνητοφωνήσεις, και οι κυκλοφορίες τους, σε Εισαγγελίες, Δικαστήρια, Ειδικούς. κ.λπ., είναι αντίστοιχης έκτασης και ποιότητας με αυτήν που θα προκαλούνταν από μια πραγματική σεξουαλική παραβίαση».
«Σκευωρία»
Καταλήγοντας στη μακροσκελή απάντησή του ο εγκαλούμενος πατέρας εξηγεί τους λόγους που, όπως υποστηρίζει, η πρώην σύζυγός του «έστησε» αυτή τη σκευωρία: «Σε όλα αυτά προβαίνει η μητέρα για τους εξής (ενδεικτικά) λόγους: Γιατί ο πατέρας δεν συναίνεσε, στην αλλαγή διαμονής και μόνιμης κατοικίας των παιδιών σε άλλη χώρα, όπου ήταν η μητέρα της. Και η ίδια πηγαινοερχόταν για διορισμούς. Γιατί ήθελε ν’ αποτρέψει την εφαρμογή του υπ’ αριθ. 2079 (2015) Ψηφίσματος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που προωθούσε υποχρεωτικά τη συνεπιμέλεια με μοναδική εξαίρεση την κακοποίηση του παιδιού, παρά του γονέα.
Και την εφαρμογή του εγχώριου Νόμου 4800/21-5-2021 που επακολούθησε με μοναδική περίπτωση αποκλεισμού συνεπιμέλειας την ίδια.
Γιατί η ίδια ενεργεί, υπό συνθήκες εκδικητικής διαταραχής, αφού ακόμη και κατά την από 8-11-2019 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της ψυχολόγου της που προσκόμισε η ίδια, “ακολουθεί συνεδρίες ατομικής ψυχοθεραπείας. (Επί πολλά έτη). Αυτή περιληπτικά είναι η πλευρά της μητέρας των παιδιών.
Από την πλευρά του πατέρα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη για όσα του καταλογίζει η πρώην σύζυγός του. Απεναντίας, για τη δημοσιευόμενη περίπτωση υπάρχουν Πιστοποιητικά του Νοσοκομείου Παίδων “ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”, πως σ’ αυτό πραγματοποιήθηκε πλήρης κλινοεργαστηριακός έλεγχος και παιδοψυχιατρική εκτίμηση των παιδιών, από παιδιάτρους, χειρουργούς, ψυχολόγους, παιδοψυχιάτρους και δεν διαπιστώθηκε απολύτως τίποτε, από τα καταγγελθέντα εκ μέρους της μητέρας. Ούτε άλλο δυσάρεστο.
Η διαπίστωση αυτή δεν ήταν αρεστή στη μητέρα, γιατί επιθυμούσε ευρήματα κακοποίησης. Και παραπονέθηκε και γραπτά κατά του αρνητικού “περί κακοποίησης” περιεχομένου τους.
Υπάρχει έκθεση Ιατροδικαστικής Γνωμοδότησης Ειδικού Ιατροδικαστή που αποκλείει, με πλήρη αιτιολογία συμπερασματικά, κάθε περίπτωση κακοποίησης των παιδιών. Η άποψη αυτή έγινε δεκτή, παρά δύο Δικαστικών Αποφάσεων. Υπάρχουν δύο Παιδοψυχιατρικές γνωματεύσεις Ειδικού Παιδοψυχιάτρου οι οποίες γνωμοδοτούν ότι δεν υπάρχουν, ούτε συνέβησαν τα καταγγελλόμενα. Και πως “επιδίωξη της μητέρας είναι ν’ αποκλειστεί ο πατέρας από τη ζωή και την ανατροφή των παιδιών, διά μέσου κλιμακούμενης παρουσίασης υποτιθέμενου ενοχοποιητικού υλικού”. (Μεροληπτικές εκθέσεις ψυχολόγου και καθοδηγητικού βιντεοσκοπισμού).
Ακόμη γνωμοδοτεί πως “ο πατέρας καλύπτει με επάρκεια τους τομείς της γονικής λειτουργίας, ο οποίος μεταξύ των άλλων αξιολογείται και σε σχέση με τον κίνδυνο ένας γονέας να κακοποιεί ή να παραμελεί τα τέκνα του”.
Πως “ως προσωπικότητα, ο πατέρας είναι φροντιστικός για τα τέκνα του και επιδεικνύει υψηλού βαθμού ενσυναίσθηση και ικανότητα προσαρμογής στις συναισθηματικές (και λοιπές) ανάγκες των γιων του”.
Πως “ελλείπει από τον πατέρα κάθε επικινδυνότητα, ενώ συντρέχουν ικανότητα, ωριμότητα και συνέπεια σ’ αυτόν, ως προς τον γονεϊκό του ρόλο”. Και πως υπάρχει “πλούτος συναισθηματικής αλληλεπίδρασης με τα τέκνα του, που συνιστούν εχέγγυα για ανεμπόδιστη, μη επιτηρούμενη, προσωπική επικοινωνία με τα παιδιά, ώστε τα τέκνα να επωφεληθούν από τον πλούτο ερεθισμάτων, το παιχνίδι, τις γνώσεις και τη συναισθηματική αλληλεπίδραση με αυτόν και να συνεχίσουν να αναπτύσσονται ομαλά, πολύ δε περισσότερο τώρα, που δημιούργησε η μητέρα δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη αυτών από τις ψευδείς καταγγελίες. Και πως οι επιπτώσεις αυτές είναι εξίσου σημαντικές και τραυματικές, όσο και η σεξουαλική κακοποίησή τους».
