Επικοινωνία με συγγενικό πρόσωπο της Ελένης Χρονοπούλου, η οποία, όπως μαθαίνω, ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, επικαλέστηκε μιλώντας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ελίζα Βόζεμπεργκ.
Από τον Πέτρο Κουσουλό
Μεταξύ άλλων η κ. Βόζεμπεργκ επεσήμανε ότι πληροφορήθηκε από συγγενικό πρόσωπο (της καταγγέλλουσας) ότι «είχε υποστεί τέτοιο σοκ και ήταν τόσο σοβαρά τα χτυπήματα που υπέστη, που δεν μπορούσε για περισσότερους από έξι μήνες να δει κανέναν, γιατί φοβόταν ότι αυτό θα μαθευτεί από τους γονείς της, τους οποίους ήθελε να διαφυλάξει». Εντούτοις, όπως πληροφορήθηκα κατόπιν μερικών τηλεφωνημάτων, ουδέποτε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής επικοινώνησε με κάποιον ή κάποια από το συγγενικό περιβάλλον της κ. Χρονοπούλου, πόσω μάλλον της μεταφέρθηκε η πληροφορία ότι η νεαρή δικηγόρος για περισσότερους από έξι μήνες δεν έβλεπε ή δεν μιλούσε με κανέναν γιατί φοβόταν ότι θα το μάθαιναν οι γονείς της.
Πρόσωπα κοντά στην καταγγέλλουσα μου είπαν χαρακτηριστικά ότι η συγκεκριμένη αναφορά της κ. Βόζεμπεργκ, η οποία έκανε τον γύρο των ΜΜΕ, είναι «παντελώς ανακριβής», καθώς κάτι τέτοιο (η επικοινωνία) ουδέποτε συνέβη και δεν ισχύει ότι το θύμα του Αλέξη Γεωργούλη εξαφανίστηκε από προσώπου γης για έξι μήνες.
Επικίνδυνη διαρροή στις Βρυξέλλες
Τη στιγμή που η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα επιλήφθηκε για τον τρόπο με τον οποίο «κατέληξαν» στον ελληνικό Τύπο τα στοιχεία της νομικού που κατήγγειλε για βιασμό αλλά και ξυλοδαρμό τον Αλέξη Γεωργούλη, οφείλω να σημειώσω ότι ο κανιβαλισμός (με τη διαρροή των στοιχείων ενός θύματος σεξουαλικής και σωματικής βίας) ξεκίνησε από τις Βρυξέλλες. Από εκεί άνοιξε η κερκόπορτα προκειμένου μετέπειτα στη χώρα μας να στοχοποιηθεί μια νεαρή γυναίκα η οποία είχε το θάρρος να καταγγείλει για τόσο σοβαρά αδικήματα τον μέχρι πρότινος ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώνεται ότι βάσει της τελευταίας ανακοίνωσης των δικηγόρων του Αλέξη Γεωργούλη, ο ηθοποιός πληροφορήθηκε στις αρχές Απριλίου 2023 το γεγονός ότι η κ. Χρονοπούλου είχε καταθέσει μήνυση εναντίον του κατηγορώντας τον για ασελγείς πράξεις. Υπό αυτό το πρίσμα και δεχόμενοι ότι όλο αυτό το διάστημα «πουλούσε τρέλα» στους συναδέλφους του στην Ευρωβουλή αποκρύπτοντας από τους υπόλοιπους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τη σοβαρότατη περιπέτεια στην οποία έχει μπλέξει, ήταν ο μόνος ο οποίος γνώριζε την ταυτότητα της καταγγέλλουσας. Η είδηση στα ελληνικά ΜΜΕ «έσκασε» το απόγευμα της Κυριακής. Βάσει όσων υποστηρίζει ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, η δημοσιογράφος Αρετή Αθανασίου ήταν εκείνη η οποία μέσω του προσωπικού λογαριασμού της στο Twitter ανήρτησε τα στοιχεία (με φωτογραφία) της κ. Χρονοπούλου, τα οποία στη συνέχεια κατέβασε. Από την πλευρά της η δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι ενημερώθηκε για την ταυτότητα του θύματος από ελληνική ιστοσελίδα και στη συνέχεια προχώρησε στη συγκεκριμένη ανάρτηση, την οποία έσβησε μετά από λίγο καθώς αντιλήφθηκε ότι ήταν μια παρορμητική πράξη.
Ποιοι άλλοι, πολιτικοί, κακοποιούν γυναίκες;
Το έχω πει και το έχω γράψει (πολλάκις) ότι οι κακοποιητές δεν έχουν ούτε χρώμα ούτε κόμμα. Έμελλε να είναι η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ να λουστεί όλα όσα, έμμεσα ή άμεσα, εκστόμιζε κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία ως κόμμα που καλύπτει βιαστές ή παιδοβιαστές, με αφορμή τις υποθέσεις Γεωργιάδη, Λιγνάδη και Μίχου. Το θέμα δεν είναι αυτό, καθώς στη ζωή, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, «όπως στρώσεις θα κοιμηθείς». Το θέμα είναι άλλο και είναι σοβαρότερο:
Αποτελεί κοινό μυστικό στη δημοσιογραφική και πολιτική πιάτσα ότι και άλλα πρόσωπα, μερικά εκ των οποίων είναι σημαίνοντα και ιδιαίτερα προβεβλημένα, εμπλέκονται σε πράξεις σωματικής (κυρίως) κακοποίησης σε βάρος γυναικών.
Είναι πασίγνωστο, για παράδειγμα, το γεγονός ότι νεαρός, υψηλά ιστάμενος στην ιεραρχία του κόμματός του, πολιτικός είχε γρονθοκοπήσει, μαυρίζοντας το μάτι της, δημοσιογράφο με την οποία εκείνη την περίοδο διατηρούσε σχέση. Μάλιστα τότε το θύμα είχε φροντίσει να κρατήσει μέσω σκριν σοτ συγκεκριμένους διαλόγους με το εν λόγω πρόσωπο, που είχε δώσει «για ασφάλεια» σε δύο, τουλάχιστον, εκδοτικά συγκροτήματα. Το θέμα δεν βγήκε ποτέ προς τα έξω, καθώς στη συνέχεια υπερίσχυσαν οι ανώτερες δυνάμεις και επήλθε κάποιου είδους συμφιλίωση ή ανακωχή μεταξύ θύτη και θύματος. Άλλωστε, μια τυχόν δημοσιοποίηση ενός τέτοιου θέματος και μάλιστα την περίοδο που άρχισε να φουντώνει το κίνημα #Metoo θα σήμαινε, αυτομάτως, τον πολιτικό αφανισμό του εν λόγω στελέχους.
Η ουσία όμως δεν αλλάζει και η αλήθεια δεν διαγράφεται. Η μόνη, ειδοποιός και ιδιαίτερα σοβαρή, διαφορά μεταξύ του συγκεκριμένου περιστατικού και της υπόθεσης Γεωργούλη είναι ότι δεν υπήρχε βιασμός και ότι (αυτό είναι το χειρότερο) η νεαρή κοπέλα (αν και δημοσιογράφος) δεν είχε την τόλμη να το καταγγείλει. Και έτσι η ζωή… συνεχίζεται έως ότου κάποια στιγμή γίνει το «μπαμ», καθώς, ως γνωστόν, μυστικό που το ξέρει πάνω από ένας παύει να είναι μυστικό…!
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
