Το κατώφλι του Αρείου Πάγου πέρασε το δεύτερο αμαρτωλό «Β» της Ψυχολογίας, καταγγελλομένη για ψευδείς γνωματεύσεις σε βάρος των πατέρων και κατά περιπτώσεις και κατά μητέρων για ασελγείς, και όχι μόνο, πράξεις κατά των παιδιών τους, με σκοπό τη γονεϊκή αποξένωση.
Στο «μικροσκόπιο» του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας δεύτερη ψυχολόγος για «κατασκευασμένες» τεχνικές εκθέσεις με στόχο έκδοση αποφάσεων εις βάρος τους.
H εκπομπή «Ανοιχτές Υποθέσεις» με τον Πέτρο Κουσουλό είχε αποκαλύψει το όνομα της εν λόγω ψυχολόγου, ενώ αναμένεται να αναδείξει το θέμα με αποκαλύψεις την προσεχή τηλεοπτική χρονιά.
Oι 16 πατέρες που προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο καταγγέλλοντας το κύκλωμα έκδοσης ψευδών βεβαιώσεων («εκθέσεων πραγματογνωμοσύνης») με επίκεντρο ψυχολόγο που εδρεύει στο Μαρούσι, εμπλεκόμενη σε όλες τις υποθέσεις τους, βλέπουν μετά από δύο χρόνια που πέρασαν από την καταγγελία τους να εκδίδονται ήδη δικαστικές αποφάσεις που τους δικαιώνουν. Είναι χαρακτηριστικό της έκτασης και του βάθους του φαινομένου ότι το κύκλωμα έκδοσης ψευδούς περιεχομένου «εκθέσεων πραγματογνωμοσύνης», με σκοπό να κατηγορηθούν αθώοι, φαίνεται να συνδέεται με τη διαβόητη περίπτωση της ψυχολόγου αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας, που ελέγχεται επίσης από τις Αρχές.
Έρευνα
Η έρευνα των Αρχών για την καταγγελία είναι σε πλήρη εξέλιξη, έχουν ληφθεί οι περισσότερες καταθέσεις των εμπλεκομένων, ενώ ταυτόχρονα ατομικές υποθέσεις των καταγγελλόντων προχωρούν και κάποιοι ήδη έχουν στα χέρια τους δικαστικές αποφάσεις αστικών και ποινικών δικαστηρίων που έχουν κρίνει μη ορθές και κατά παραγγελία κατασκευασμένες τις «τεχνικές εκθέσεις» της καταγγελλόμενης ψυχολόγου του Αμαρουσίου, δίνοντας ακόμα και την επιμέλεια σε πατέρα που είχε κατηγορηθεί άδικα με τη συνδρομή της ψυχολόγου.
Ταυτόχρονα πληθαίνουν οι καταγγελίες για τη χρήση από επιτήδειους του δικαστικού συστήματος και των παθογενειών του ως προς την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών, που οδηγεί σε δολοφονίες χαρακτήρων, κατεστραμμένες οικογένειες και παιδικές ψυχές, αλλά και σε θεσμική απορρύθμιση.
Το modus operandi
Δυστυχώς, το φαινόμενο έχει πολύ μεγάλο εύρος. Έρευνα που διεξάγεται από τους 16 καταγγέλλοντες έχει οδηγήσει στην ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση του κύκλου των ατόμων που έχουν κατηγορηθεί με ακριβώς το ίδιο modus operandi – κύκλος ήδη άνω των 30 ατόμων. Η μέθοδος είναι καταγγελία για δήθεν ασέλγεια ή άσκηση ενδοοικογενειακής βίας, με μόνη απόδειξη «πραγματογνωμοσύνη» της εν λόγω ψυχολόγου.
Εντύπωση προκαλεί η παρουσία του ίδιου δικηγορικού γραφείου σε πλείστες περιπτώσεις ψευδών καταγγελιών κατά πατέρων, η δε αιτιολογία – δικαιολογία για την περίεργη «σύμπτωση» που ακούγεται στις δικαστικές αίθουσες είναι ότι η καταγγελλόμενη ψυχολόγος επιλέχθηκε επειδή ευρίσκεται στη λίστα πραγματογνωμόνων των Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς, ενώ είναι γνωστό ότι στη λίστα αυτή, δυστυχώς, μπορεί να εγγραφεί οποιοσδήποτε πληροί κάποια τυπικά προσόντα, χωρίς να ελέγχεται κατά τα λοιπά, και διαγράφεται από αυτή υποχρεωτικά μόνο μετά από αμετάκλητη ποινική καταδίκη του. Εν τω μεταξύ, η ψυχολόγος παρουσιάζεται ως «δικαστική πραγματογνώμονας» διορισμένη και υπό τις ευλογίες του κράτους, ενώ είναι απλώς σύμβουλος κάποιου από τους διαδίκους, αμειβόμενη για τις υπηρεσίες της.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο ίδιος ο Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, σε συνέχεια της πληθώρας καταγγελιών που δέχθηκε, αν και η καταγγελλόμενη δεν είναι μέλος του, έχει προωθήσει στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές τις καταγγελίες αυτές προς διερεύνηση, η δε υπόθεση έχει ανατεθεί σε αρμόδιο εισαγγελέα από τις 3.10.2023.
Σε καθεστώς ομηρίας
Εξαιτίας όλης αυτής της μεθοδολογίας της καταστροφής, παιδιά από 3 έως 16 ετών βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους ομηρίας, καθώς μέσω των «πραγματογνωμοσυνών» της ψυχολόγου, τις οποίες λάμβαναν υπόψη τα δικαστήρια, είτε έχει απαγορευθεί πλήρως η επικοινωνία του γονέα που κατηγορείται άδικα, είτε αυτή έχει περιοριστεί σε π.χ. τρεις ώρες την εβδομάδα – όπως άλλωστε προτείνει πάντοτε η εν λόγω «ειδικός» στα 100σέλιδα «πονήματά της» και έως την αθώωση του αδίκως κατηγορηθέντος τα χρόνια περνούν και ο γονέας αποξενώνεται από το παιδί του πλήρως.
Το άλλο φαινόμενο που παρατηρείται είναι η μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας του ενός γονέα με τα παιδιά του. Δηλαδή, αν και κατά περίπτωση εκδίδονται δικαστικές αποφάσεις που ορίζουν επικοινωνία του γονέα με τα παιδιά του, οι μητέρες δεν συμμορφώνονται σε αυτές με το πρόσχημα ότι δεν θέλουν τα ίδια τα παιδιά, τα οποία έχουν εργαλειοποιηθεί πλήρως, και αυτό που λέγεται ως δικαιολογία για τις παραβιάσεις των δικαστικών αποφάσεων στις Αρχές είναι ότι «τα παιδιά δεν θέλουν», «κάνω τα πάντα για να επικοινωνεί το παιδί, αλλά το ίδιο δεν θέλει». Στόχος είναι πάντοτε η πλήρης αποκοπή του παιδιού από τον έναν γονέα και το περιβάλλον του, υπέρ του άλλου. Και βέβαια τα παραπάνω με τις ευλογίες της ψυχολόγου, που υποστηρίζει ότι «τα παιδιά έχουν βούληση» και «να σεβόμαστε τη βούλησή τους», ενώ ήδη σε πλείστες περιπτώσεις έχει συνδράμει ενεργά στη διαμόρφωση αυτής της δήθεν «ελεύθερης βούλησης» των παιδιών…
Η ολιγωρία του κράτους και των δικαστικών αρχών στην άμεση, επιτόπια και πλήρη διερεύνηση των καταγγελλομένων σε αυτές, με την επιστράτευση ειδικών και τη χρήση των διεθνών πρωτοκόλλων παιδοψυχιατρικής ανακριτικής, έχει δημιουργήσει το κενό που εκμεταλλεύονται οι ψευδώς καταγγέλλουσες πλευρές. Η αδυναμία ή απροθυμία άμεσης και ορθής αντιμετώπισης του φαινομένου από τους αρμοδίους έχει δώσει το ελεύθερο σε ψευδώς καταγγέλλοντες να αποξενώνουν το θύμα τους από το παιδί του και να μετατρέπουν τον αποξενωμένο γονιό και το περιβάλλον του (την πατρική οικογένεια) στα μάτια του παιδιού σε εχθρό.
Η καταγγελία στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που προχωρεί, έχει παράλληλα κατατεθεί και στο υπουργείο Υγείας, στον Τομέα Ψυχικής Υγείας, και αναμένεται να ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα για την επιτάχυνση της πορείας αυτών των υποθέσεων και την ανάθεσή τους σε έμπειρους δικαστικούς λειτουργούς, που θα αντιλαμβάνονται τις συνέπειες της δικαστικής καθυστέρησης αυτών των υποθέσεων για τα τέκνα πρώτα απ’ όλα και ύστερα για τους αδίκως κατηγορηθέντες.
