Ο βασικός λόγος της έρευνας είναι να μάθει το κοινωνικό σύνολο το σκοτεινό μέρος της διδασκαλίας των πολεμικών τεχνών στην Ελλάδα.
Αντώνης Μαγγανάς, Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας, Παντείου Παν/μίου
«Οι πολεμικές τέχνες όσο χρήσιμες είναι για την αυτοπροστασία και αυτοάμυνα ανθρώπων που δέχονται βία άλλο τόσο μπορεί να γίνουν επικίνδυνες όταν αποτελούν όπλο και χρησιμοποιούνται από κακοποιούς-μέλη του οργανωμένου εγκλήματος. Ο ρόλος του δάσκαλου πολεμικών τεχνών γίνεται καθοριστικός ως προς τις αρχές και τη φιλοσοφία που θα περάσει στους μαθητές του για τη χρησιμότητα και τη χρήση αυτών των τεχνών. Συχνά στους Συλλόγους εκμάθησης γίνονται κέντρα διακίνησης ναρκωτικών ή άλλων επικίνδυνων αντικειμένων, κέντρο γνωριμιών και επαφών ατόμων του υποκόσμου.»
Οι γονείς να είναι ενήμεροι και να προσέχουν ποιόν επιλέγουν για δάσκαλο των παιδιών τους, και τα παιδιά να είναι σε θέση να κρίνουν, να δεχθούν ή να απορρίψουν αντίστοιχα, αυτούς που πρεσβεύουν ως δάσκαλοι των πολεμικών τεχνών και είναι υπεύθυνοι για στην ανέλιξη και την άρτια πορεία των μαθητών τους τόσο στο τομέα της εκπαίδευσης όσο και της ζωής τους, έξω από το γυμναστήριο.
Σκοπός της έρευνας είναι να αποδείξει ότι οι πολεμικές τέχνες από τρόπος ζωής και φιλοσοφία μπορούν να μετατραπούν σε βία. Να τεκμηριωθεί ότι υπάρχουν δάσκαλοι και είδη πολεμικών τεχνών που διδάσκουν τη βία, και δημιουργούν προϋποθέσεις για παρανομία και εγκληματικές ενέργειες που ωθούν στο περιθώριο και τον εγκλεισμό.
Ο ρόλος του δασκάλου.
Ο δάσκαλος είναι κοινωνικό πρότυπο. Ασκεί επιρροή, διαπλάθει προσωπικότητες, αποτελεί κοινωνός ιδεών, αντιλήψεων και πεποιθήσεων.
Αυτό επισημαίνει και ο κρατούμενος Β.Γ:
«…ο δάσκαλος είναι πρότυπο. Το Α και το Ω για τους μαθητές. Τον κοιτούν στα μάτια και ό,τι κάνει τον μιμούνται, προσπαθούν να γίνουν ίδιοι. Στον τρόπο που μιλάει, που περπατάει, που συμπεριφέρεται. Αν καπνίζει ο δάσκαλος, θα καπνίσουν και οι μαθητές. Να, από μικρό αρχίζει να παρασύρει ο δάσκαλος. Αρκετοί δεν είναι ότι διδάσκουν και ότι δείχνουν. Όντως, παρασύρουν στη νύχτα και μετατρέπουν τα παιδιά σε ομάδες του υποκόσμου.»[1]
Αν ανήκει στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και διαθέτει μειωμένη μόρφωση ,τότε, μπορεί να διαβάλει να διαστρεβλώνει, και να παρερμηνεύει τα κοινωνικά-πολιτικά, εντάσσοντας τους μαθητές στην υποκουλτούρα της βίας[2](ενάντια στους νόμους, την πολιτεία και τα έννομα αγαθά, με κοινό στόχο την παρανομία, όπως θα αποδειχθεί από τις βιοαφηγήσεις των εγκλείστων πολεμιστών. )
Ο Έγκλειστος Ν.Χ. τονίζει:
« Να τα γράψεις αυτά στη διατριβή σου, να ξέρει ο κόσμος για τους δάσκαλους και να προσέχει που πηγαίνει για να μάθει Πολεμικές Τέχνες…ξέρεις πόσο εύκολο είναι να περάσεις από την ημέρα στη νύχτα και την παρανομία; και δεν καταλαβαίνεις πώς έμπλεξες και πώς έκανες όλα τα περίεργα, είναι εύκολο, σε γλυκαίνουν και τα πολλά και ακούραστα λεφτά….ε.. τι περιμένεις να ακούσεις εδώ μέσα ;για τα λεφτά όλα…επειδής είμαστε από φτωχές οικογένειες, πέσαμε αμέσως στη λούμπα… Ναι ρε συ Δέσποινα…και γώ στο Μ. που μεγάλωσα ,τα ίδια…καλά εκεί είναι από τις χειρότερες περιοχές…όλο κλεψιές ξύλο και μαχαιρώματα…ε. .μετά έρχεται και το όπλο ,η κόκα, ο τσαμπουκάς και η βόλτα στα μαγαζιά για να ζητήσεις τα λεφτά…ξέρεις είναι υποχρεωμένος ο άλλος, αλλιώς. .πέφτει ξύλο…για αρχή…μετά με την προέκταση της γροθιάς, το όπλο…»
Άλλος κρατούμενος τονίζει για τους δασκάλους ότι:
«Είναι το ΄΄κλειδί΄΄ για το πέρασμα στη νύχτα. Γράψε στη διατριβή σου ότι οι δάσκαλοι πολεμικών τεχνών προάγουν μπράβους. ΝΟΜΟΣ. Στέλνουν τους μαθητές τους σε μένα, στους άλλους που είναι ήδη μπράβοι, χωμένοι στα κόλπα και θέλουν να τους πάρουμε στη δουλειά, να τα κάνουμε μπραβάκια.» [3]
Μη μπορώντας να ακολουθήσουν τις αρχές, τις αξίες και τους κανόνες της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθούν να αλλάξουν την κοινωνική και οικονομική τάξη με αθέμιτους και παράνομους τρόπους. Έχοντας παρεκκλίνει από την διδασκαλία και την μετάδοση πολιτισμικών στοιχείων, λόγω έλλειψης μόρφωσης και κοινωνικοποίησης, ο δάσκαλος συμβάλλει και επηρεάζει στην ψυχοσύνθεση των μαθητών αρνητικά, δίνοντας διαφορετικές κατευθύνσεις και «ντο» από αυτές που αποδέχεται η κοινωνία ως νόμιμες.
Ο «Σενσέι» λόγω της δύναμης που έχει, επηρεάζει τους μαθητές άμεσα και με ποικίλους τρόπους. Οι μαθητές μιμούνται την επιθετική συμπεριφορά του δασκάλου γιατί το έχουν διδαχθεί, το υιοθετούν από αυτόν κατά τη διάρκεια της προπόνησης:
Α. παρατηρούν τη συμπεριφορά του προτύπου- δασκάλου και
Β. μιμούνται την ίδια τη συμπεριφορά και προσπαθούν να γίνουν ίδιοι με τον δάσκαλο..[4]
Η μίμηση της συμπεριφοράς γίνεται ασυνείδητα και με την επιρροή των ταινιών καράτε και πολεμικών τεχνών, όπως αποδείχθηκε και στο κεφάλαιο2.2.
Τις περισσότερες φορές γίνεται αρνητικά όπως αποκαλύπτεται από τις μαρτυρίες των έγκλειστων μαχητών οι οποίοι ξεκίνησαν την παράνομη καριέρα τους εξ΄αιτίας του δασκάλου , που τους ώθησε στη νύχτα και την παρανομία :
«…Έτσι, μόλις γραφτείς στο γυμναστήριο, αυτομάτως εντάσσεσαι σε μια υποομάδα, η οποία σου μαθαίνει συμπεριφορές και σε κοινωνικοποιεί σύμφωνα με τις αρχές που διδάσκει ο δάσκαλος. Ενισχύεται η επιθετικότητα και συνειδητά και ασυνείδητα ενισχύεται ο ρόλος του πολεμιστή. Πολεμάς γιατί το λεει ο δάσκαλος, κάνεις ό,τι ή δεν κάνεις, γιατί είναι εντολή, επέρχεται το πάθος και η εξάρτηση στο πρόσωπο του δασκάλου, γίνεται πρότυπο και κάθε μαθητής τον μιμείται, προσπαθώντας ή μάλλον, επιδιώκοντας να γίνει ίδιος.» [5]
Ο διδάσκων ασκεί επιρροή στους διδασκόμενους ποικιλοτρόπως, με εμπλουτισμό γνώσεων, στάσεων απέναντι σε προβλήματα, και δίνει απαντήσεις σε απορίες,. Επηρεάζει με τη συμπεριφορά του, τον τρόπο με τον οποίο ζει, το ήθος ή την έλλειψη αυτού, δημιουργεί εντυπώσεις.
[1] Βλ. βιοαφ. Ν.Χ. σελ.200-2
[2] . Όπ.παραπ. 19, σελ 191
[3] Βλ. βιοαφ.Γ.Π.σελ.
[4] Όπ.παραπ. 16, σελ168
[5] Βλ. βιοαφ.Α.Σ. σελ.
Κορυδαλλός: «Πολεμιστές» και Οργανωμένο Έγκλημα, Γόρδιος, 2003, Δέσποινα Ιων.Σβουρδάκου
