Η υπόθεση κρυφής φωτογράφισης μητέρας και νεογέννητου παιδιού κατά την έξοδο από την μαιευτική κλινική και δημοσίευσή τους στα ΜΜΕ έμελλε να έχει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κατάληξη το Νοέμβριο. Η προσφεύγουσα ήταν σύντροφος Προέδρου πολιτικού κόμματος της Γαλλίας, δηλαδή ήταν δημόσιο πρόσωπο.
Η μητέρα επικαλέστηκε μια σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην προστασία σεβασμού της ιδιωτικής ζωής της μητέρας, αλλά και αυτά της εξισορρόπησης ιδιωτικής ζωής και ελευθερίας της έκφρασης.
Τα εθνικά δικαστήρια απέρριψαν σχετική αγωγή της προσφεύγουσας, υπογραμμίζοντας ιδίως την ιδιότητά της ως συντρόφου δημόσιου προσώπου, τη στάση αυτής και του συντρόφου της απέναντι στη δημοσιότητα και ότι οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί σε δημόσιο χώρο και δεν ήταν ταπεινωτικές.
Δικαίωση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Το Στρασβούργο, ωστόσο, υποστήριξε ότι παρόλο που η προσφεύγουσα δεν είχε απεικονιστεί με ταπεινωτικό τρόπο, τα πλάνα ήταν κρυφά και η προσφεύγουσα βρίσκονταν σε μια κατάσταση την οποία πρακτικά δεν θα μπορούσε να είχε αποφύγει. Έτσι, παρόλο που τα εθνικά δικαστήρια είχαν επιχειρήσει να εξισορροπήσουν το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή της προσφεύγουσας με το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης του περιοδικού, δεν το είχαν πράξει επαρκώς, ούτε σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΔΔΑ.
Το σκεπτικό της απόφασης
Το Στρασβούργο διεπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής (άρθρο 8 της ΕΣΔΑ) και επιδίκασε ποσό 7.000 ευρώ για ηθική βλάβη. ΔΙΑΤΑΞΗ Άρθρο 8 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ Η προσφεύγουσα Kristīne Dupate είναι υπήκοος της Λετονίας η οποία γεννήθηκε το 1973 και ζει στη Ρίγα. Κατά το χρόνο των γεγονότων, η προσφεύγουσα ήταν δικηγόρος και ο σύντροφός της ήταν πρόεδρος πολιτικού κόμματος και το πρόσωπο μιας διαφημιστικής εκστρατείας για το Privātā Dzīve, ένα εθνικό περιοδικό με επίκεντρο τις διασημότητες.
Προηγουμένως, είχε ηγηθεί μιας κρατικής εταιρείας. Το 2003, το περιοδικό Privātā Dzīve δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τη διάλυση του γάμου του συντρόφου της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών της προσφεύγουσας και πληροφορίες σχετικά με το γεγονός ότι κυοφορούσε το πρώτο τους παιδί.
Το 2004 το ίδιο περιοδικό δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων των κρυφών φωτογραφιών, μία από τις οποίες ήταν η φωτογραφία εξωφύλλου, στην οποία αποτυπώνονταν η προσφεύγουσα να αποχωρεί από τη μαιευτική κλινική με το μωρό και κρατώντας βρεφικά είδη πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητό της. Το 2006 παρέπεμψε την υπόθεση ενώπιον των δικαστηρίων, ισχυριζόμενη παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής της ζωής. Το κεντρικό περιφερειακό δικαστήριο της Ρίγας αποφάνθηκε υπέρ της.
Ωστόσο, το περιοδικό αναδημοσίευσε το άρθρο και τις φωτογραφίες, μαζί με μια δήλωση ότι διαφωνούσε με την απόφαση. Μετά άσκηση ενδίκου μέσου, το Περιφερειακό δικαστήριο της Ρίγας αποφάνθηκε εναντίον της προσφεύγουσας υπογραμμίζοντας ιδίως την ιδιότητά της προσφεύγουσας ως συντρόφου δημόσιου προσώπου, τη στάση της προσφεύγουσας καθώς και εκείνης του συντρόφου της απέναντι στη δημοσιότητα, ότι οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί σε δημόσιο χώρο, δεν ήταν ταπεινωτικές και ότι οι εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι δεν την παρακολουθούσαν στην καθημερινή της ζωή, αλλά είχαν εστιάσει σε ένα συμβάν. Η ασκηθείσα αναίρεση απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Λετονίας.
Βασιζόμενη στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η απόρριψη των καταγγελιών της σχετικά με τη δημοσίευση μυστικών/κρυφών φωτογραφιών της ίδιας και του νεογέννητου βρέφους είχε παραβιάσει τα δικαιώματά της.
