Μοναδική απόφαση για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά υποχρεώνει την ελβετική τράπεζα-κολοσσό Julius Baer να καταβάλει το ποσό των 660.000 ευρώ σε Έλληνα επενδυτή, ο οποίος είδε δυσθεώρητα ποσά να γίνονται καπνός με την αρωγή διευθυντικών στελεχών της τράπεζας!
Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΣΟΥΛΟΥ
• Εφετειακή απόφαση διατάσσει την Julius Baer να καταβάλει 660.000 ευρώ σε Έλληνα επενδυτή που εξαπατήθηκε από διευθυντικό στέλεχός της
• Πώς στήθηκε το colpo grosso και οι καταδικαστικές αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων
Η υπόθεση, η οποία είναι ασυνήθιστη για τα ελληνικά χρονικά, περιέχει τα πάντα: Απάτες, υπεξαιρέσεις, αλλά και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος με πρωταγωνιστές τους αποκαλούμενους «εγκληματίες του λευκού κολάρου». Περιέχει ακόμη συναντήσεις των στελεχών της Julius Baer στην Ελλάδα με υποψήφια θύματα, δεξιώσεις, αλλά και ατυχείς επαγγελματικές συναντήσεις, οι οποίες άνοιξαν, ουσιαστικά, τον ασκό του Αιόλου και οδήγησαν στην αποκάλυψη της μεγάλης απάτης. Με την υπ’ αρ. 5342/2021 απόφασή του, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα, το Τριμελές Εφετείο Αθηνών απέρριψε την έφεση που κατέθεσαν οι νομικοί εκπρόσωποι της τράπεζας, του πρώην διευθυντή της Μανουέλ Σοβίλλα αλλά και του χρηματιστηριακού συμβούλου Θωμά Καρύδα κατά της πρωτόδικης απόφασης η οποία δικαίωνε τον επενδυτή Γ.Α., θύμα της απάτης. Είχαν προηγηθεί καταδικαστικές αποφάσεις τόσο σε πρωτοβάθμιο όσο και σε δευτεροβάθμιο ποινικό δικαστήριο τόσο για τον Καρύδα όσο και για τον Σοβίλλα, οι οποίοι κατηγορούνταν για κακουργηματικές πράξεις.
Η απάτη
Ο τρόπος που στήθηκε, σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις, η απάτη θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει σενάριο ελληνικής ταινίας.
Ο Καρύδας εμφανιζόταν στην Αθήνα από το 2005 ως επίσημος αντιπρόσωπος της Julius Baer στην Ελλάδα. Με τη βοήθεια του Ελβετού διευθυντή της τράπεζας, Σοβίλλα, αρμόδιου την εποχή εκείνη για τους Έλληνες πελάτες, έπειθε τους ενδιαφερόμενους καταθέτες να ανοίξουν λογαριασμούς στην Julius Baer στη Ζυρίχη, χρησιμοποιώντας την ιδιότητα του Καρύδα ως επίσημου αντιπροσώπου της τράπεζας στην Ελλάδα και βέβαια την καλή φήμη της τελευταίας. Η αλήθεια ήταν ότι ο Καρύδας ήταν συνεργάτης της τράπεζας, εφόσον είχε υπογράψει το 2005 σύμβαση με την Julius Baer. Η συνεργασία αυτή του είχε δώσει το δικαίωμα να «μεσιτεύσει» στην Ελλάδα νέους πελάτες στην τράπεζα έναντι αμοιβής της. Το γεγονός αυτό γνώριζε πολύ καλά ο Σοβίλλα, αφού άλλωστε ήταν το πρόσωπο που είχε υπογράψει από πλευράς της Julius Baer τη σύμβαση με τον Καρύδα.
Στη συνέχεια, οι υποψήφιοι πελάτες υπέγραφαν τα έγγραφα ανοίγματος λογαριασμού στην Αθήνα ενώπιον των Καρύδα και Σοβίλλα και λάμβαναν έπειτα από λίγες ημέρες επίσημη επιβεβαίωση ότι οι λογαριασμοί τους στην Julius Baer είχαν ανοίξει στη Ζυρίχη, ότι υπεύθυνος αυτών θα ήταν ο Σοβίλλα και διαχειριστής του χαρτοφυλακίου τους ο Καρύδας.
Έτσι, οι καταθέτες, έχοντας πλέον πειστεί για το άνοιγμα των λογαριασμών στην Julius Baer και με πλήρη εμπιστοσύνη στη φήμη της ελβετικής τράπεζας, στο διευθυντή της Σοβίλλα, που είχαν γνωρίσει προσωπικά, και στον δήθεν αντιπρόσωπο Καρύδα, κατέθεταν για μεγάλο χρονικό διάστημα χρηματικά ποσά σε λογαριασμούς του τελευταίου, προκειμένου αυτά να μεταφερθούν στους λογαριασμούς τους στην Julius Baer. Τα χρήματα αυτά ουδέποτε κατέληξαν στον προορισμό τους, αλλά υπεξαιρέθηκαν αρχικώς από τον Καρύδα και στη συνέχεια τα ίχνη τους χάθηκαν και αγνοούνται μέχρι σήμερα.
Όπως αποδείχτηκε στο δικαστήριο, οι λογαριασμοί των εξαπατηθέντων ουδέποτε ανοίχτηκαν τελικά στην τράπεζα, ενώ άλλοι ανοίχτηκαν, αλλά παρέμειναν μέχρι και την αποκάλυψη του σκανδάλου μηδενικοί.
Για περίπου 3,5 χρόνια τα θύματα ζούσαν σε μια απίστευτη πλάνη, νομίζοντας ότι διατηρούν λογαριασμούς με τις αποταμιεύσεις τους στην ελβετική τράπεζα, ενώ στην πραγματικότητα τα χρήματά τους είχαν εξαφανιστεί. Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά η αποστολή στους πελάτες ανά τακτά χρονικά διαστήματα και επί σειράν ετών τραπεζικών παραστατικών με το λογότυπο Julius Baer, τα οποία επιβεβαίωναν με λεπτομέρειες το ύψος των καταθέσεων καθώς και των δήθεν υψηλών αποδόσεών τους! Όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων και περιγράφεται αναλυτικά στη δικαστική απόφαση, τα παραστατικά αυτά ήταν στο σύνολό τους πλαστά και κατασκευασμένα.
Γνωριμία
Όπως προκύπτει από την πρόσφατη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, ο επενδυτής Γ.Α. γνωρίσθηκε με τον Καρύδα σε κοινωνική εκδήλωση το 2001, διατηρώντας έκτοτε κοινωνικές επαφές. Τον Φεβρουάριο του 2008 ο Καρύδας επισκέφθηκε το «θύμα» του στα γραφεία του, όπου και του ανακοίνωσε την έναρξη συνεργασίας του με την ελβετική τράπεζα, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ανέλαβε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στη θυγατρική η οποία είχε συσταθεί στην Ελλάδα με την επωνυμία «IPBC». Τότε του ανέφερε ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει συμμετοχή σε επενδύσεις εγγυημένου κεφαλαίου. Στη συνέχεια ο Γ.Α. επισκέφθηκε το γραφείο του Καρύδα, στην οδό Πανεπιστημίου 15, στην Αθήνα, όπου είχε τοποθετηθεί, μεταξύ άλλων, πινακίδα «IPBC – Julius Baer». Εκεί φέρεται να έλαβε και ενημερωτικά έντυπα, τα οποία αφορούσαν τον ελβετικό κολοσσό. Ακολούθως στην υπόθεση ενεπλάκη και ο Σοβίλλα, υψηλόβαθμο στέλεχος της τράπεζας.
Τον Μάρτιο του 2008 ο Έλληνας επενδυτής συναντήθηκε με τους Καρύδα και Σοβίλλα. «…Ο πρώτος εναγόμενος (σ.σ. Καρύδας) σύστησε τον δεύτερο εναγόμενο (σ.σ. Σοβίλλα) ως εκτελεστικό διευθυντή, ιδιότητα που πράγματι έφερε ο δεύτερος εναγόμενος, ο οποίος μάλιστα παρέδωσε στον ενάγοντα και την επαγγελματική κάρτα του που έφερε το ονοματεπώνυμό του και την ιδιότητά του στην τρίτη εναγόμενη (σ.σ. Julius Baer), καθώς και ένα στυλό που έφερε το λογότυπό της…» αναφέρει η απόφαση και συνεχίζει: «…Στην ίδια συνάντηση ο πρώτος εναγόμενος (Καρύδας) επανέλαβε στον ενάγοντα τις παραπάνω παραστάσεις του ως προς την ιδιότητά του ως αντιπροσώπου της τρίτης εναγόμενης στην Ελλάδα, τις οποίες δεν διέψευσε, αλλά επιβεβαίωσε ο δεύτερος εναγόμενος». Μάλιστα, κατά την κρίση του δικαστηρίου η παρουσία του Σοβίλλα ήταν καθοριστική για την απόφαση του Έλληνα επενδυτή να ανοίξει λογαριασμό στη θυγατρική της ελβετικής τράπεζας. Έτσι λοιπόν ο Γ.Α. πείστηκε και από τον Μάρτιο του 2008 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009 κατέβαλλε στον προσωπικό λογαριασμό του Καρύδα 923.000 ευρώ, εκ των οποίων οι 563.661 ευρώ ήταν από προσωπικές αποταμιεύσεις του.
Η αποκάλυψη
Μέχρι και τον Νοέμβριο του 2009 τα πάντα κυλούσαν ομαλά. Ο Καρύδας χορηγούσε βεβαιώσεις που εξέδιδε ο ίδιος για λογαριασμό της θυγατρικής της ελβετικής τράπεζας και το «θύμα» νόμιζε ότι είχε βρει μια επικερδή επένδυση. Όμως στις 30 Νοεμβρίου 2009 κατά τη διάρκεια παρουσίας του επενδυτή και του Καρύδα σε μια επαγγελματική εκδήλωση, ο δεύτερος έπεσε θύμα λεκτικής επίθεσης από δύο αδελφές, τις οποίες -όπως είπαν- είχε εξαπατήσει και τους είχε αποσπάσει χρήματα από το 2002. Θορυβημένος από αυτό το περιστατικό ο Γ.Α., λίγες ημέρες αργότερα, ζήτησε από τον Καρύδα να του μεταφέρει τις αποδόσεις ύψους 71.439 ευρώ του πρώτου τριμήνου και να ρευστοποιήσει το υπόλοιπο του επενδυτικού λογαριασμού. Τότε αποδείχτηκε ότι ο θησαυρός ήταν απλώς άνθρακας! Στα μέσα Δεκεμβρίου ο Καρύδας του έδωσε ένα έγγραφο που αφορούσε δήθεν μεταφορά υπό μορφήν τραπεζικού εμβάσματος των 71.349 ευρώ, καθώς και ένα άλλο έγγραφο το οποίο φέρεται να είχε εκδοθεί από την Julius Baer και εμφάνιζε τον επενδυτικό λογαριασμό να διαθέτει επενδύσεις ύψους 1.312.487 ευρώ. Οι ημέρες όμως κυλούσαν, τα λεφτά δεν μπήκαν ποτέ στον λογαριασμό του επενδυτή και μέσω εξωδίκων που απέστειλε στην ελβετική τράπεζα ενημερώθηκε ότι δεν υπήρχε λογαριασμός στο όνομά του!
Τράπεζα
Απορίες και ερωτήματα στην πρωτόγνωρη αυτή υπόθεση προκαλεί η στάση της Julius Baer τόσο απέναντι στους ζημιωθέντες Έλληνες πελάτες της όσο και απέναντι στους καταδικασθέντες από την ελληνική Δικαιοσύνη δράστες της απάτης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, η τράπεζα ενημερώθηκε επίσημα για την απάτη και την πλαστογραφία των παραστατικών της από τα ίδια τα θύματα τον Δεκέμβριο του 2009.
Όμως όχι μόνο δεν έδωσε μέχρι σήμερα πειστικές εξηγήσεις, αλλά στο πρωτόδικο δικαστήριο εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Ελβετού κατηγορουμένου Σοβίλλα ένας άλλος Ελβετός, ο Markus Gonseth, ο οποίος είναι πρώην μέλος της κεντρικής διοίκησης της τράπεζας στην Ελβετία και μέχρι σήμερα σημαίνον στέλεχος του ομίλου της Julius Baer.
Εντελώς συμπτωματικά αποκαλύφθηκε στο δικαστήριο ότι ο Gonseth είναι κουμπάρος και φίλος του Καρύδα και το πρόσωπο που μεσολάβησε για τη σύναψη της συνεργασίας του τελευταίου με την τράπεζα.
Ο δικηγόρος
Η «Μ» επικοινώνησε με τον γνωστό ποινικολόγο Παύλο Σαράκη, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση τόσο σε ποινικό όσο και σε αστικό επίπεδο. «O εντολέας μας δικαιώθηκε πλήρως με την υπ’ αρ. 5342/2021 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που δημοσιεύθηκε πριν από λίγους μήνες και διατάσσει την ελβετική τράπεζα να του καταβάλει ως αποζημίωση το ποσό των 660.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των τόκων, για απατηλή συμπεριφορά διευθυντικού στελέχους της εις βάρος του. Αυτή η αστική απόφαση εις βάρος του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού έρχεται μετά και την οριστική και αμετάκλητη ποινική καταδίκη του διευθυντικού στελέχους της για συνέργεια σε απάτη εις βάρος Ελλήνων επενδυτών/καταθετών.
Αισθάνομαι απόλυτα ικανοποιημένος, εγώ και οι συνεργάτες του δικηγορικού μου γραφείου, που για δώδεκα χρόνια χειριστήκαμε σε ποινικό και αστικό επίπεδο μια δικαστική διαμάχη διεθνούς ενδιαφέροντος απέναντι σε έναν ελιτίστικο τραπεζικό κολοσσό παγκοσμίου κύρους, υποχρεώνοντάς τον να λογοδοτήσει και να αποζημιώσει με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τον εντολέα μας. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής όταν συμβάλλω αποφασιστικά οι ισχυροί να λογοδοτούν και να αποζημιώνουν για τις αμαρτίες τους. Είναι από τις νομικές μάχες που αναμφίβολα με εξιτάρουν», δήλωσε.
