Δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι: Συγκλονιστική μαρτυρία συγγενή θύματος για τον τρόπο που έδρασαν οι αρχές – Καμία ενημέρωση για το που ήταν η φωτιά και για εκκένωση.
Η αυλαία των μαρτυρικών καταθέσεων άνοιξε σήμερα στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής με μια δικηγόρο που εκείνη τη νύχτα έχασε τον αδελφό της, η σορός του οποίου βρέθηκε 10 ημέρες αργότερα έξω από το αυτοκίνητο του.
Η αδελφή του Παναγιώτη Χαμηλοθώρη περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές του αδελφού της, που προσπαθούσε επιστρέφοντας από τη δουλειά να βρει διέξοδο προς τη θάλασσα. «Ο αδελφός μου ίσως και να είχε σωθεί αν δεν είχε ακούσει τις Αρχές. Εγκλωβίστηκε με το αυτοκίνητο του και κάηκε καθώς εκεί που κατεύθυναν οι αστυνομικοί τον κόσμο, προς το Κόκκινο Λιμανάκι, οι άνθρωποι έβρισκαν την φωτιά μπροστά τους» ανέφερε.
Η μάρτυρας έκανε λόγο για πλήρη αδιαφορία των Αρχών, οι οποίες κατά την εκτίμηση της είχα πλήρη ενημέρωση της κατάστασης και της έντασης των ανέμων. «Υπήρχαν όλα αυτά τα δεδομένα και δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο. Δεν φαινόταν κανένα πτητικό ή εναέριο μέσο. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με το σύζυγό μου, να ρωτήσω τι γίνεται. Υπήρχε ήδη πρόβλημα στην επικοινωνία. Ο αδελφός μου εργαζόταν στο Μαρούσι. Κάποια στιγμή είπε στην τελευταία επικοινωνία με τον πατέρα μου ότι ” έμπλεξα με τη φωτιά”» περιέγραψε συμπλήρωσε πως ο τελευταίος άνθρωπος που μίλησε ο αδελφός της ήταν η κοπέλα του στις 18.33 στην οποία έστειλε μια φωτογραφία που ήταν εγκλωβισμένος στην οδό Δημοκρατίας.
«Ο αδελφός μου πήγε σε αυτή τη διαδρομή γιατί του υποδείχθηκε να πάει. Δεν υπήρχε απολύτως καμία ενημέρωση για το που ήταν η φωτιά. Στο Μάτι φάνηκε ότι υπήρχε τεράστια συγκέντρωση αυτοκινήτων. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τι συμβαίνει εκεί και πήγαιναν προς τα εκεί. Όλους τους έστειλαν από μέσα. Ένας έκαστος είχε ευθύνη για όσα έγιναν. Δεν ενημερώθηκαν ποτέ οι άνθρωποι για το πότε πέρασε η φωτιά στη Μαραθώνος. Ο αδερφός μου ίσως να είχε σωθεί. Ποιος ξέρει; Δεν υπήρχε κανένας συντονισμός. Δεν δόθηκε ούτε εντολή εκκένωσης» ανέφερε.
Η ίδια επεσήμανε πως οι δρόμοι που οδηγούσαν στη θάλασσα δεν είχαν καθαριστεί, ενώ δεν διατάχθηκε εκκένωση για να φύγουν και να μην εγκλωβιστούν. «Με έζωσαν τα φίδια όταν οι ώρες περνούσαν και δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με τον αδελφό μου. Μείναμε πολλές ώρες με τον σύζυγο μου στο λιμάνι της Ραφήνας. Όσο περνούσε η ώρα και δεν επικοινωνούσε αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι έχει συμβεί. Ήμασταν στο λιμενικό μαζί με την κυρία Φύτρου (σ.σ η γυναίκα έχασε στη φωτιά το σύζυγο και τα δύο της παιδιά) που εκείνη τη ώρα πληροφορήθηκε το θάνατο της κόρης της» κατέληξε.
