Για δεύτερη ημέρα συνεχίστηκε η απολογία του «ψευτογιατρου» στο Μικτό Ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας.
Ο κατηγορούμενος, που απολογείται για σειρά ανθρωποκτονιών, ρωτήθηκε για όλες τις υποθεσεις για τις οποίες κατηγορείται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν αναγνώρισε τα θαύματα του, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι έχει βοηθήσει παρά πολύ κόσμο αφιλοκερδώς. Σε ερώτηση του εισαγγελέα σχετικά με το ότι ο ίδιος χαρακτήρισε μεγαλύτερο λάθος ότι δεν διάψευσε τη φήμη του γιατρού, αλλά ταυτόχρονα έδινε ιατρικές κάρτες, απάντησε: «Το να είχα πει οτι είμαι θεράπων ιατρός για το Σουμάχερ, είναι παράλογο, δεν έκανα τέτοιες συνδέσεις με όνομα μου. Εγώ έλεγα να έχουν πιστή στο Θεό και έφερνα ως παράδειγμα τον Σουμάχερ. Κάποια στιγμή με είχαν πάρει τηλέφωνο και μου είχαν πει για ένα παιδάκι που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της κυρίας Βαρδινογιάννη. Αυτό ήταν, δεν ήταν τίποτα περισσότερο. Όταν μπαίνεις σε ένα μοναστήρι και έρχεται ο κόσμος σου φιλάει τα χέρια, σε αγκαλιάζει, μόνο καμπάνες δε χτυπάγανε, αυτό ήταν που δεν μπορούσα να το αντιμεπωπίσω αλλά ποτέ δεν πρότεινα τίποτα άλλο πέρα από βοτανοθεραπείες. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου. Έπεσε στο αμάρτημα της περηφάνειας και του εγωισμού σαν άνθρωπος θόλωσα».
Εισαγγελέας: Θέλετε να ζητήσετε από κάποιον συγγνώμη; Έχετε αυτή την ανάγκη;
Κατηγορούμενος: Δεν πιστεύω ότι έχω κάνει κακό σε κάποιον άνθρωπο. Δεν απολογούμαι, αλλά εξομολογούμαι, απέναντι μου βλέπω τους γονείς μου, τους παππούδες μου, τος πνευματικούς μου πατέρες και τους βλέπω να με ρωτάνε γιατί το κάνες αυτό; Και δε μπορώ να τους πω κάτι, δε μπορώ να τους πω ότι παρεβην τις αρχές που με μεγάλωσαν, ενώ με έμαθαν να είμαι άνθρωπος της προσφοράς, υστερόβουλος. Βρίσκομαι απολογούμενος αλλά χειρότερος κριτής είμαι εγώ, εγώ πρώτος δε μπορώ να με συγχωρήσω, έκανα τα αντίθετα από αυτά που με έμαθαν, ολίσθησα, άφησα το ψέμα να μπει στη ζωή μου. Κατέστρεψα τη ζωή μου και των ανθρώπων που με αγαπάνε. Ποτέ δεν επεδίωξα να κάνω κακό σε κανέναν. Πίστεψα ότι με τη βότανο θεραπεία, μόνο αυτό έκανα εγώ, τους βοηθούσα. Ποτέ δε διέκοψα θεραπεία, ποτέ δεν έβαλα το μαχαίρι στο λαιμό κανενός. Εγώ σαν άνθρωπος έπεσα και οφείλω να σηκωθώ. Είμαι θλιμμένος, κατακερματισμένος, για όλους όσοι βρίσκονται σε αυτή την αίθουσα, γιατί όλοι αυτοί είναι εδώ για τα σφάλματα τα δικά μου. Συμπάσχω με όλες τις οικογένειες και τους συγγενείς που έχουν στραφεί εναντίον μου. Δε μπορώ να τους ζητήσω συγνώμη, δεν είναι αρκετή μια συγνώμη, δε φτάνουν εκατομμύρια συγγνώμες. Τους παρακαλώ πολύ να γίνουν δυνατοί, καλύτεροι χριστιανοί και να με συγχωρήσουν. Δεν πίεσα κανέναν να ακολουθήσει κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε. Η συγνώμη μου είναι πλατιά όσο ο ουρανός αλλά εγώ δε μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου.
