Τώρα, λοιπόν, που τελείωσαν οι εκλογές, ας πούμε κάποια πράγματα που θα έπρεπε να είναι προφανή:
- Τα πολιτικά προβλήματα λύνονται με πολιτικές και όχι νομικές διαδικασίες.
- Η Δικαιοσύνη δεν επιτρέπεται να εμπλέκεται από τους ενεργούς παίκτες για να λύνει ζητήματα που αποτελούν αντικείμενο διαμάχης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Ο Δικαστής είναι ο διαιτητής του “παιχνιδιού” και ο διαιτητής δεν βάζει τρικλοποδιές στους επιτιθέμενους.
- Οι Δημοσιογράφοι των μεγάλων Μ.Μ.Ε. έχουν τεράστια ευθύνη για την γιγάντωση περιθωριακών τύπων και αντιλήψεων με την υπερπροβολή τους και την “ενσωμάτωσή” τους στην “κανονικότητα”, όπως την αντιλαμβάνονται οι ίδιοι, ήδη από την εποχή των Μνημονίων.
- Οι ψηφοφόροι δεν ευθύνονται ΠΟΤΕ, ως Εκλογικό Σώμα για τις επιλογές τους. Ευθύνονται αυτοί που είναι “ενεργοί παίκτες”.
- Ας υπόσχονται, κάποιοι, κληρικοί, μοναχοί ή λαϊκοί ό,τι θέλουν. Όσο είμαστε στην Ε.Ε., ούτε ποινή θανάτου μπορεί να επανεισαχθεί, ούτε η άμβλωση να απαγορευτεί, ούτε δικαιώματα μειονοτήτων ή ατόμων να καταργηθούν. Και η Μελόνι τα ίδια έλεγε στην Ιταλία, αλλά, προκειμένου να εισπράξει τα 215 δις. τα βρήκε με την Ούρσουλα.
- Θα παρακολουθώ πλέον το κανάλι της Βουλής τακτικά..
