Καταγγελίες ότι έχει στηθεί μια «φάμπρικα» η οποία εκδίδει ψευδείς γνωματεύσεις για δήθεν ασέλγειες σε ανήλικα παιδιά ερευνά τους τελευταίους μήνες η ελληνική Δικαιοσύνη!
Του ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑΚΗ
Προσφυγή στη δικαιοσύνη από 16 άτομα που έχουν κατηγορηθεί από τις πρώην συζύγους τους για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους.
Στο στόχαστρο έχει μπει μια συγκεκριμένη παιδοψυχολόγος, η οποία φέρεται να χορηγούσε σε διαζευγμένες μητέρες ψευδείς βεβαιώσεις ότι τα παιδιά τους έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα τους, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν για να διεκδικήσουν την επιμέλεια!
Αρχικά εννέα άτομα προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο τον Αύγουστο του 2022 ζητώντας την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης.
Συνολικά έχουν καταθέσει αίτημα 16 άτομα, όλοι μπαμπάδες οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί από τις πρώην συζύγους τους για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου στις αρχές του 2023 απέστειλε εντολή για τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας στις Εισαγγελίες Αθήνας, Κέρκυρας, Κορίνθου Θεσσαλονίκης και Πειραιά. Καθένας από αυτούς κινείται και ανεξάρτητα νομικά, αλλά η εκδίκαση των υποθέσεων προχωρεί με εξαιρετικά αργά βήματα. «Πόσο πιθανό είναι μια ψυχολόγος μέσα σε διάστημα 25 ημερών να έχει πέσει πάνω σε ιστορίες παιδικής κακοποίησης από γονείς και να έχει εκδώσει τέσσερις γνωματεύσεις οι οποίες κατατέθηκαν στο δικαστήριο, ακριβώς την ημέρα της εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων για επικοινωνία ή συνεπιμέλεια;» μας αναφέρει ένας από τους πατεράδες που έχει να δει το παιδί του παραπάνω από 1,5 χρόνο.
Οι μητέρες
Από την άλλη πλευρά, άτομο από το περιβάλλον της ψυχολόγου και δικηγόροι που εκπροσωπούν τις μητέρες δίνουν μια εντελώς διαφορετική εκδοχή. Όπως μας λένε, «η συγκεκριμένη ομάδα ατόμων προσπαθεί ουσιαστικά να πιέσει καταστάσεις και να προκαταλάβει τις δικαστικές αρχές».
Επισημαίνουν μάλιστα ότι εκκρεμούν οι υποθέσεις 13 από τους 16 άνδρες που έχουν κάνει καταγγελία όσον αφορά το ποινικό σκέλος σε διάφορα στάδια: Ορισμένες βρίσκονται σε προκαταρκτική εξέταση, κάποιες άλλες στην κύρια ανάκριση, σε ορισμένες η κύρια ανάκριση έχει περατωθεί και έχουν φθάσει στο δικαστικό συμβούλιο και κάποιες έχουν παραπεμφθεί να δικαστούν.
«Υπάρχει μόνο μία αθώωση και σε αυτή την υπόθεση δεν είχε εμπλακεί η συγκεκριμένη ιατροδικαστική ψυχολόγος. Μια δεύτερη έχει απαλλακτικό βούλευμα και δεν έχει παραπεμφθεί σε δίκη. Ακόμη μία υπόθεση είχε απαλλακτικό βούλευμα, αλλά αυτό αναιρέθηκε στον Άρειο Πάγο» αναφέρει άτομο που έχει εικόνα των συγκεκριμένων καταγγελιών.
Η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» παρουσιάζει τις απόψεις και των δύο πλευρών.
«Οργανωμένο κύκλωμα»
«Έχουν γίνει σουρεαλιστικά πράγματα. Είναι η μόνη περίπτωση που το παιδί νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο, δήθεν κακοποιημένο από εμένα και το έστησε η μητέρα» μας λέει ένας από τους μπαμπάδες που έχει καταγγελθεί για ασέλγεια σε βάρος του παιδιού του από την πρώην σύζυγό του. Όπως αναφέρει, αρχικά η επικοινωνία με το παιδί γινόταν απροβλημάτιστα: «Το Σαββατοκύριακο το είχα πάρει κανονικά και είχαμε περάσει τέλεια. Την επόμενη μέρα μου ήρθε η αίτηση μεταρρύθμισης που μου έγραφε ότι έχω βρεθεί να έχω κακοποιήσει το παιδί. Από όλη τη διαδικασία και με τα έγγραφα προκύπτει ότι η μητέρα δεν είχε αντιληφθεί τίποτα, παρά μόνο είχε προβληματιστεί γιατί δεν ήξερε τι έχει το παιδάκι. Γι’ αυτό το πήγε στη συγκεκριμένη ψυχολόγο, η οποία κατάφερε και το ‘‘ξεκλείδωσε’’ μετά από δυόμισι μήνες. Το παράδοξο είναι ότι η μητέρα πήρε το πόρισμα της παιδοψυχολόγου Τετάρτη, θύμωσε λέει πάρα πολύ, αλλά παρ’ όλα αυτά την επόμενη μέρα που εγώ είχα τρεις ώρες επικοινωνία με το παιδί μου το έδωσε κανονικά, αφού τα έμαθε αυτά. Η μανούλα ρώτησε την Πέμπτη το παιδί αν είναι αλήθεια ότι ο μπαμπάς το έχει πειράξει (σεξουαλικά) και αυτό της είπε ‘‘ναι’’. Το ακόμα πιο περίεργο είναι ότι μου έδωσε κανονικά το παιδί να διανυκτερεύσει μαζί μου Παρασκευή – Σάββατο και επέστρεψε Κυριακή. Εκείνη την ημέρα υποτίθεται ότι η μανούλα βρήκε το παιδί μας κακοποιημένο και το πήγε στο νοσοκομείο. Όλα αυτά ‘‘βγάζουν μάτι’’. Υπάρχει ηχητικό που το παιδί λέει σε επικοινωνία, παρουσία της μητέρας του, ότι ο δικαστής είναι της μαμάς» λέει ο συγκεκριμένος πατέρας.
«Το παιδί στην αρχή μαζί μου ανταποκρινόταν πλήρως όταν του μιλούσα και μετά από ενάμιση μήνα άλλαξε εντελώς συμπεριφορά» σημειώνει.
Όταν εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα ο δικαστής δεν δέχτηκε να ακούσει κανέναν από την πλευρά μου, παρά μόνο την ψυχολόγο που ήρθε ως μάρτυρας και κρεμόταν από τα χείλη της. Ο δικαστής αυτός έβγαλε απόφαση να μην έχω την παραμικρή επικοινωνία με το παιδί μέχρι να ξεκαθαρίσει το ποινικό κομμάτι, το οποίο μπορεί να πάρει μέχρι και επτά χρόνια (!), προκειμένου όπως είπε να προστατευτεί το μικρό και να μην ξαναπεράσει τα ίδια. Όποιος δικαστής και δικηγόρος έχει διαβάσει αυτή την απόφαση τραβάει τα μαλλιά του» τονίζει ο ίδιος.
«Έχω να δω το παιδί μου ενάμιση χρόνο. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι είναι ένα οργανωμένο κύκλωμα, ειδικά στην Αθήνα. Αυτό είναι το κόλπο τους, να επιτύχουν τη γονική αποξένωση εκμεταλλευόμενοι το σύστημα και τις καθυστερήσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ένας ένας τώρα απαλλάσσονται. Έχουμε τώρα δύο πατεράδες που έχουν πάρει απαλλακτικά βουλεύματα, απλώς δεν έχουν τελεσιδικήσει. Ένας έχει πάρει την επιμέλεια του παιδιού του. Δεν έφτασε καν να του ασκηθεί ποινική δίωξη. Βγήκε απαλλακτικό βούλευμα από το Συμβούλιο Πρωτοδικών, θα κάνει έφεση η μητέρα, θα πάει σε Συμβούλιο Εφετών, θα πάρει και από κει απαλλακτικό βούλευμα, μετά θα κάνει αίτηση αναίρεσης η μάνα για να πάει στον Άρειο Πάγο, και αυτό μπορεί να τραβήξει συνολικά τέσσερα με πέντε χρόνια μέχρι να γίνει απαλλακτικό το βούλευμα. Μέχρι τότε τα παιδιά αυτά αποξενώνονται από τον έναν γονέα» αναφέρει.
Το απαλλακτικό βούλευμα-καταπέλτης…
«Κόλαφος» για την ψυχολόγο και τη μητέρα που κατήγγειλε τον πρώην σύζυγό της είναι το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κορίνθου και αποκαλύπτει η «Μ».
Ο άνδρας αντιμετώπιζε κατηγορίες για «γενετήσια πράξη με ανήλικο που δεν συμπλήρωσε τα 12 έτη ηλικίας κατ’ εξακολούθηση και κατάχρηση ανηλίκου που δεν συμπλήρωσε τα 12 έτη ηλικίας κατ’ εξακολούθηση».
Σύμφωνα με αυτό, δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ικανές να στηρίξουν δημόσια στο ακροατήριο κατηγορία κατά του κατηγορούμενου πατέρα.
Οι δικαστές ζητούν την άρση του περιοριστικού όρου εις βάρος του κατηγορουμένου της απαγόρευσης προσέγγισης και επικοινωνίας με την ανήλικη παθούσα άνευ έκδοσης δικαστικής απόφασης.
Το βούλευμα αναφέρει ότι μισή ώρα πριν συζητηθούν τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε ζητήσει ο πατέρας για να λυθούν τα θέματα επικοινωνίας με το παιδί, η μητέρα κατέθεσε μήνυση για σεξουαλική κακοποίησης του 6χρονου -τότε- τέκνου τους από τον πρώην σύζυγό της.
Η μήνυση αναφέρει ότι έγινε σε άγνωστο χρόνο μεταξύ των ετών 2016-2018, όταν το παιδί ήταν 2-4 ετών.
Η μηνύτρια προσκόμισε στο Α.Τ. Κορίνθου σημείωμα της ψυχολόγου (στο οποίο κατόπιν 11 συνεδριών με την ανήλικη από 6-10-2020 μέχρι 26-11-2020) με τη χρήση προβολικών σχεδίων παιχνιδιών – εμφανίζονται ευρήματα («έχω δει τον … γυμνό», «… μας έπιασε τις πεταλουδίτσες…» κ.ά.). Η ψυχολόγος απεφάνθη ότι «έπρεπε να σταματήσει άμεσα κάθε επικοινωνία» του κατηγορουμένου με το τέκνο, ισχυριζόμενη ότι είναι δράστης σεξουαλικής κακοποίησης του παιδιού.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου έκανε εν μέρει δεκτή την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του πατέρα ρυθμίζοντας την επικοινωνία του αποκλειστικώς στο γραφείο της ψυχολόγου (εκ μέρους της μηνύτριας Γ.Ρ.), παρουσία της ψυχολόγου (εκ μέρους του κατηγορουμένου Α.Μ.), τρεις φορές την εβδομάδα.
Οι δικαστές αναφέρουν ότι «ο κατηγορούμενος ζήτησε κατ’ επανάληψη εξέταση του τέκνου από κοινής αποδοχής ειδικό σύμβουλο ψυχικής υγείας (παιδοψυχολόγο/παιδοψυχίατρο) από δημόσιο φορέα και όχι ιδιωτικό της αποκλειστικής επιλογής της μηνύτριας, προκειμένου να πραγματώσει το δικαίωμα επικοινωνίας του με το τέκνο, αποφεύγοντας να οξύνει την αντιπαράθεση, καθώς και ότι η μηνύτρια συστηματικώς όχι μόνο δεν συνεργάσθηκε με τον κατηγορούμενο, αλλά και δεν συμμορφώθηκε προς τις υποδείξεις και εντολές των αρμοδίων επιστημόνων και Αρχών.
Η μικρή, πριν απαντήσει, αναζητούσε βλεμματική επαφή με τη μητέρα της…». Η ίδια δεν υπάκουσε στην εισαγγελική παραγγελία να πραγματοποιηθεί παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη από ανεξάρτητο δημόσιο φορέα, ούτε πήγε το παιδί για ιατροδικαστική εξέταση, αν και υπήρχε δικαστική εντολή.
Οι δικαστές αναφέρουν ότι η ιδιωτική γνωμοδότηση για σεξουαλική κακοποίηση δεν καθίσταται πειστική, καθώς το κείμενο πάσχει από οιαδήποτε αποδεικτική βαρύτητα και έχει έλλειψη αντικειμενικότητας και αμεροληψίας. Αυτό το τεκμηριώνουν παρουσιάζοντας αποσπάσματα από τη φρασεολογία που χρησιμοποίησε η ψυχολόγος: Π.χ. είπε για «σοκαριστικές αποκαλύψεις», έκανε αξιολογικές κρίσεις («ο πατέρας κατηγορεί «άδικα» τη μητέρα για γονεϊκή αποξένωση»).
Το βούλευμα κάνει ακόμα λόγο για «προσωπική εμπλοκή της ψυχολόγου», «ενοχοποίηση εις βάρος του πατέρα», «πρωθύστερη εξαγωγή συμπερασμάτων», «αυθαίρετα συμπεράσματα – συναισθηματική φόρτιση», «δαιμονοποίηση με στοχευμένους χαρακτηρισμούς εις βάρος του πατέρα», «προεξόφληση επικινδυνότητας – αποτροπή τυχόν αθώωσης του πατέρα με υπόδειξη προς δικαστικούς λειτουργούς». Επίσης οι δικαστές αναφέρουν ότι η ψυχολόγος δέχεται την κατηγορία για αδικήματα για τα οποία ουδέποτε ασκήθηκε ποινική δίωξη, με μόνη την αφήγηση της μηνύτριας.
Παρατηρήσεις
Στο βούλευμα αναφέρεται ότι παρατηρούνται:
– Εκτεταμένη λήψη ενός ζητούμενου που δεν εξειδικεύεται εξαρχής ως ερευνητική/αξιολογική υπόθεση.
– Σύγχυση δεδομένων εικασιών-γεγονότων χωρίς υπαγωγική/διαγνωστική μεθοδολογία, δεοντολογικώς ανεπίτρεπτη.
– Υιοθέτηση συγκρουόμενων ρόλων της ψυχιατροδικαστικής αξιολόγησης (αναζήτηση, καταγραφή και αξιολόγηση ευρημάτων) και ταυτοχρόνως της θεραπευτικής αλληλεπίδρασης (διάγνωση και θεραπεία της διαταραχής που προέκυψε από τα ευρήματα).
– Αν παρουσιασθούν ενδείξεις-ευρήματα η αξιολόγηση διακόπτεται και παραπέμπεται σε ειδική ομάδα αξιολόγησης για κακοποίηση (πράγμα που δεν έγινε, αλλά εξακολουθήθηκε αδιαλείπτως η διαδικασία, ματαιώνοντας την εξέταση από ιατρούς του δημοσίου φορέα.
– Προσωπικές εκτιμήσεις και πλήρης βεβαιότητα ως προς την εγκυρότητα των συμπερασμάτων που έβγαλε η ίδια.
– Αποκλειστική εξάρτηση των κλινικών συμπερασμάτων από ψυχομετρικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα και δεν έχουν σταθμισθεί στον γενικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα η αξιοπιστία τους να αμφισβητείται.
Οι δικαστές τονίζουν την παντελή απουσία (αν και ήταν επιβεβλημένη και εφικτή) οπτικοακουστικής καταγραφής των -κατά μόνας- συνεδριών της ανήλικης, ώστε να καθίσταται δυνατό να ελεγχθούν ο πλήρης διάλογος, ο τύπος (λ.χ. όχι καθοδηγητικός), η θέση και η επανάληψη των ερωτήσεων, η ροή του λόγου και οι ψυχοκινητικές αντιδράσεις της εξεταζομένης κ.ο.κ.
Κατά την έκθεση παιδοψυχιατρικής αξιολόγησης-εξέτασης της ανήλικης που έγινε μετά από εντολή ανακριτή στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου προέκυψαν διαφοροποιήσεις στις επαναλήψεις της περιγραφής του γεγονότος και λεπτομερειών που σχετίζονται με αυτό.
Το Δικαστικό Συμβούλιο επισημαίνει ότι «παρουσιάζονται υψηλές πιθανότητες υποβολιμότητας της ανήλικης και τούτο διότι κατά την εξέταση-αξιολόγησή της εκ μέρους της ως άνω διορισθείσας πραγματογνώμονος η ανήλικη επέδειξε:
– Προθυμία να κοινοποιήσει «… ζητώντας επίμονα να μου πει την ιστορία με τον…».
– Αδυναμία να παράσχει λεπτομερείς και αξιόπιστες περιγραφές της κακοποίησης « … δεν θυμάμαι και πολύ καλά, νομίζω έτσι μου έχει πει η γιαγιά, η μαμά και ο Δ…».
– Απουσία εκδήλωσης πρωτογενούς φόβου για τον κατηγορούμενο, «παρά μόνον μήπως τυχόν και δεν την ξαναφέρει στη μαμά…» (όπως ακριβώς εκείνος την είχε μαλώσει στο παρελθόν).
– Εξωλεκτική αναζήτηση επιβεβαίωσης επιβράβευσης εκ μέρους του ενηλίκου κατά την αφήγηση (αναζήτηση βλεμματικής επαφής προς τη διορισθείσα τεχνική σύμβουλο της μηνύτριας ψυχολόγο, παρά τις επανειλημμένες συστάσεις της πραγματογνώμονος προς την τεχνική σύμβουλο για την αλλαγή θέσης της τεχνικής συμβούλου πίσω από την ανήλικη). Αυτό συνέβαινε κάθε φορά που γίνονταν ερωτήσεις που αφορούσαν λεπτομέρειες και σημεία της κατάθεσής της, τα οποία δεν θυμόταν ή δεν ήταν σίγουρη για τη σωστή απάντηση που έπρεπε να δώσει (σαν να περίμενε κάτι). Στις αμήχανες στιγμές της περιγραφής της αναζητούσε την τεχνική σύμβουλο που καθόταν πίσω της, γυρίζοντας ολόκληρη…».
«Από την εξέταση του παιδιού ενώπιον του ανακριτή παρουσία της ίδιας πραγματογνώμονος προέκυψε:
Έλλειψη αυθορμητισμού ως προς την αποστασιοποίηση με τον κατηγορούμενο. Δεν παρίστανται πειστικοί οι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα της μηνύτριας περί κακοποίησης του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων διότι α) ο κατηγορούμενος επιζητεί επανειλημμένως την επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του χωρίς να ασκήσει δικαστικώς τα δικαιώματά του από μακρού, δεχόμενος να κάνει συνεδρίες με τη διορισμένη ψυχολόγο της μηνύτριας και να επικοινωνεί ακόμα και ενώπιον δύο εποπτών, τόσο πριν όσο και μετά την ένδικη μήνυση, β) ο κατηγορούμενος αιτείται από μακρού να εξετασθεί το τέκνο αρμοδίως από κοινής αποδοχής ειδικό σύμβουλο ψυχικής υγείας (παιδοψυχολόγο/παιδοψυχίατρο) από δημόσιο φορέα).
Τα ευρήματα αρχικώς σωματικής και στη συνέχεια σεξουαλικής κακοποίησης ανακαλύφθηκαν μετά από μακρύ χρονικό διάστημα από την τέλεση, αλλά κοντά χρονικά στις δικαστικές διεκδικήσεις του κατηγορουμένου.
Η μηνύτρια όχι μόνο δεν δέχθηκε να συνεργασθεί αλλά και δεν συμβουλεύθηκε έστω άλλον σύμβουλο ψυχικής υγείας, βασιζόμενη αποκλειστικώς στις γνωματεύσεις της ψυχολόγου που τις συνέταξε κατ’ εντολήν της και στην άσκηση της μήνυσης μισή ώρα προ της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων.
Ο πρώην σύζυγος
«Δεν είμαστε μόνο οι 16 που έχουμε πάει στον Άρειο Πάγο, αλλά γύρω στους 30, μπορεί και 32 άτομα» αναφέρει ο άνδρας που χαρακτήρισε το απαλλακτικό βούλευμα καταπέλτη για την πρώην σύζυγό του και την ψυχολόγο. Όπως μας είπε, η προσφυγή τους στο ανώτατο δικαστήριο έγινε επειδή εκκρεμούν πολλές υποθέσεις σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου διαβίβασε όλα τα στοιχεία στην Εισαγγελία Αθηνών. «Τρεις μητέρες και η ψυχολόγος μας είχαν κάνει μία μήνυση πριν από έναν χρόνο ότι είμαστε μια συμμορία ασελγών, η οποία αρχειοθετήθηκε» σημειώνει. Ο ίδιος χαρακτηρίζει «θέατρο σκιών» το σύστημα με κούκλες που χρησιμοποιεί η συγκεκριμένη παιδοψυχολόγος. «Παίρνει μια κούκλα που δείχνει έναν άντρα, δίνει στο παιδί μια μικρή κούκλα, κοριτσάκι ή αγοράκι ανάλογα με το φύλο του. Παίρνει τη μεγάλη κούκλα, πάει στο παιδάκι και πιάνει τον ποπό της μικρής κούκλας. ‘‘Έτσι σου έκανε ο μπαμπάς;’’ το ρωτάει. Όταν κάνεις αυτό το πράγμα σε ένα παιδί εκατοντάδες φορές, αυτό νομίζει ότι το έχει ζήσει αυτό. Αυτός είναι ο τρόπος για να χειραγωγούν τα παιδιά» τονίζει.
Αναφερόμενος στο απαλλακτικό βούλευμα λέει: «Οι δικαστές αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γιατί όλες αυτές οι μηνύσεις γίνονται την ημέρα των ασφαλιστικών. Όταν γίνεται όμως μια τέτοια καταγγελία, το παιδί πρέπει να εξετάζεται από παιδοψυχιάτρους άμεσα».
ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΩΝ 16: Χριστίνα Αντωνοπούλου – Επίκουρη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, δικαστική ψυχολόγος
«Ασχολούμαι 45 χρόνια επιστημονικά και ερευνητικά με τα ζητήματα των παραβατικών συμπεριφορών και ιδιαίτερα με το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης και ασέλγειας ανηλίκων από ενηλίκους. Η δραστηριότητά μου αυτή ασκείται στην Ελλάδα, και στο παρελθόν στις ΗΠΑ.
Αποτελεί επιστημονικό μου ‘‘πιστεύω’’ αλλά και θεώρημα της επιστημονικής έρευνας ότι μια κοινωνία και ο πολιτισμός της καταστρέφεται με βεβαιότητα όταν αναπτύσσονται και εξαπλώνονται επικίνδυνα τέτοιου είδους παραβατικές συμπεριφορές. Κατά συνέπεια θα μου ήταν αδιανόητο να συμπαρασταθώ δεοντολογικά και με εξειδικευμένο επιστημονικό τρόπο στις συγκεκριμένες υποθέσεις των 11 εκ των 17 ‘‘πατεράδων’’, εάν δεν είχα εδραιώσει την επιστημονική πεποίθηση ότι είναι πιθανόν να έχουν πέσει ‘‘θύματα’’ επιστημονικής πλάνης, παρασύροντας κυρίως 11 παιδιά τραγικά ‘‘θύματα’’ σε ένα ‘‘αρρωστημένο’’ και πιθανόν ‘‘κατασκευασμένο’’ σενάριο σεξουαλικής κακοποίησης ή ασέλγειας» αναφέρει στην εισαγωγή έκθεσή της η επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σε αυτήν επισημαίνει διάφορα σημεία των εκθέσεων που έχει συντάξει η παιδοψυχολόγος και κάνει λόγο μεταξύ άλλων για αλλοιώσεις/παραποιήσεις επιστημονικών άρθρων.
Όθων Παπαδόπουλος – Δικηγόρος καταγγελλόντων
«Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει εργαλειοποίηση των παιδιών, που χρησιμοποιούνται από τον έναν γονέα ως μέσο εκδίκησης εις βάρος του άλλου. Το κυριότερο όμως είναι ότι, με δεδομένη τη ζήτηση, δημιουργήθηκε και η προσφορά, δηλαδή φαίνεται να λειτουργεί ένα κύκλωμα, το οποίο παρέχει, έναντι αμοιβής, ψευδείς γνωματεύσεις περί δήθεν κακοποίησης του παιδιού, με σκοπό τη δημιουργία αποξένωσης, τη δημιουργία οριστικής ρήξης στην επαφή μεταξύ του ενός από τους γονείς με το παιδί. Πολλές φορές η ρήξη επιτυγχάνεται και μετά την τελική απαλλαγή του αδίκως κατηγορούμενου γονέα, καθώς, σε πολλές περιπτώσεις, έχει περάσει πια πολύς χρόνος και έχει δημιουργηθεί πλήρης αποξένωση. Με αυτόν τον τρόπο χίλιες αθωώσεις δεν είναι αρκετές για να αποκαταστήσουν τη σχέση γονέα – τέκνου. Σε αυτές τις περιπτώσεις το βασικό θύμα είναι το ίδιο το παιδί».
Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ
Περιβάλλον παιδοψυχολόγου
«Αυτό που πρέπει να ακουστεί είναι η φωνή των παιδιών» επισημαίνει στην «Μ» άτομο από το περιβάλλον της παιδοψυχολόγου, που έχει βρεθεί στο στόχαστρο. «Πέρα από την επιστημονική συνείδηση είναι και θέμα ηθικής συνείδησης. Είναι ανεπίτρεπτο να φιμώνουμε τη φωνή και την αλήθεια των παιδιών. Κάθε πόρισμα βγαίνει με επιστημονικό τρόπο και συνδυασμό κλινικών εργαλείων. Είναι πρωτόκολλο και θέλει εξειδίκευση. Επίσης υπάρχουν και άλλες επιβεβαιώσεις. Σε αυτές τις 16 υποθέσεις εμπλέκονται και άλλα άτομα. Επίσης δεν είναι ένα δικηγορικό γραφείο, είναι τουλάχιστον 10 διαφορετικοί δικηγόροι. Το ξέρετε ότι υπήρχε παιδί που έκανε εμετό από τα κλάματα; Υπάρχει περίπτωση όπου παιδί κατέθεσε στην πρόεδρο και η γυναίκα βγήκε έξω κλαίγοντας από αυτά που της είχε πει. Όλοι οι δικαστές είναι ανειδίκευτοι και αφελείς; Δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει;» αναφέρει χαρακτηριστικά το άτομο από το περιβάλλον της παιδοψυχολόγου.
Όπως αναφέρει ο δικός της άνθρωπος, η παιδοψυχολόγος, παρά τα προσβλητικά δημοσιεύματα γι’ αυτήν δεν θα σταματήσει να κάνει αυτό που ξέρει και έχει σπουδάσει από τα 18 της χρόνια και συνεχίζει να εκπαιδεύεται σε αυτό το αντικείμενο.
Επισημαίνει μάλιστα ότι έχει σπουδάσει Ιατροδικαστική Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, που θεωρείται κορυφαίο σε αυτόν τον τομέα.
Αντωνία Λεγάκη – Δικηγόρος μητέρας
«Η ρητορική περί δήθεν μιας ψυχολόγου που εκδίδει πιστοποιητικά σαν φάμπρικα είναι κάτι που γενικώς λέγεται από κάθε κατηγορούμενο για τέτοιου είδους αδίκημα ενάντια σε κάθε παιδοψυχίατρο, παιδοψυχολόγο και πραγματογνώμονα που έχει εκδώσει έκθεση επιβεβαιωτική του αδικήματος» επισημαίνει η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη, η οποία εκπροσωπεί μια μητέρα στην καταγγελία που έκανε σε βάρος του πρώην συζύγου της.
«Έχω τουλάχιστον δύο περιπτώσεις που είναι σε εξέλιξη, μια άλλη παιδοψυχολόγο και μια παιδοψυχίατρο οι οποίες κατηγορούνται επίσης ότι συμμετέχουν δήθεν σε ‘‘βιομηχανία’’ τέτοιων πορισμάτων. Κάθε κατηγορούμενος αυτό λέει. Πρόσφατα καταγγελλόμενος από δική μου πελάτισσα χρησιμοποίησε την ίδια δικαιολογία για να πει ότι είναι ψευδή αυτά που καταγγέλλονται, μόνο που σε αυτή την περίπτωση η παιδοψυχολόγος ήταν η τελευταία που μπήκε στην υπόθεση. Είχε προηγηθεί η δασκάλα του, η παιδίατρος στην οποία μίλησε το παιδί για πρώτη φορά, η Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων στην οποία κατέθεσε το παιδί», τονίζει η κυρία Λεγάκη.
Γεωργία Παπαευθυμίου – Δικηγόρος μητέρας
«Έχουμε να κάνουμε με τις αλήθειες των παιδιών. Ένα παιδί σε μια πραγματογνωμοσύνη δεν μπορεί ποτέ να κρύψει την αλήθεια. Ένα μικρό παιδάκι δεν μπορεί να το δασκαλέψει κάποιος. Είναι πολύ σοβαρά πράγματα αυτά» μας λέει η δικηγόρος Γεωργία Παπαευθυμίου, η οποία εκπροσωπεί μητέρα που έχει καταγγείλει τον πρώην σύζυγό της.
«Από τις 16 υποθέσεις, στο 90% έχουν δικαιωθεί οι καταγγέλλουσες στα μέχρι στιγμής δικονομικά στάδια που βρίσκονται. Κάποιες από αυτές έχουν παραπομπή στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Στις κακουργηματικές δικογραφίες έχουμε και μια δεύτερη πραγματογνωμοσύνη που θα γίνει από το ειδικό τμήμα της Υποδιεύθυνσης Ανηλίκων. Και ο ψυχίατρος της ΓΑΔΑ είναι στο κόλπο δηλαδή; Οι εκθέσεις της παιδοψυχολόγου δεν είναι αποκύημα μίας και δύο συναντήσεων. Μιλάμε για 40 συναντήσεις με το παιδί. Είναι αναλυτικές οι μέθοδοι που εφαρμόζονται. Εδώ πάει να γίνει μια χειραγώγηση της αλήθειας. Προσπαθούν να προκαταλάβουν τους δικαστές. Η αλήθεια του παιδιού θα βγει» σημειώνει η κυρία Παπαευθυμίου.
