Ενώπιον της Δικαιοσύνης κατέθεσε και επίσημα ο Νίκος Σ. τα όσα εφιαλτικά έζησε στο σπίτι του Δημήτρη Λιγνάδη, το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου του 2005. Ο 35χρονος πλέον Νίκος Σ. βρέθηκε το πρωί της Πέμπτης 4 Μαρτίου , ενώπιον της 19ης Τακτικής Ανακρίτριας Παρασκευής Μπότση, γνωστοποίησε τα στοιχεία του και εξιστόρησε με λεπτομέρειες τη γνωριμία και το βιασμό που υπέστη από τον προφυλακισμένο ηθοποιό.
Η γνωριμία
«To 2004 τελείωσα το σχολείο και ήρθα στην Αθηνα να μείνω με τη θεία μου, την αδερφή της μητέρας μου Ζούσαμε στην Κυψέλη Προοπτική μου ήταν τον Σεπτέμβρη, που θα ήμουν 19 ετών, να δώσω εξετάσεις σε για σχολή υποκριτικής, όχι του Εθνικού και έπρεπε για το λόγο αυτό να βρω και έναν μονόλογο. Η θεία μου εργαζόταν σε ένα καιρό στην περιοχή διπλα από το σπίτι του κυρίου Λιγνάδη και τον γνώριζα ως πελάτη Καποια στιγμή της είπε ότι είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και Καθηγητής στο Εθνικό και εκείνη του είπε ότι ο ανιψιός της ψάχνει να βρει ένα μονόλογο. Εκείνος της είπε ότι είναι διατεθειμένος να με βοηθήσει και εκείνη του έδωσε το τηλέφωνό μου. Η θεια μου, δεν τον ήξερε ως ηθοποιο.
Περί της 25 Σεπτέμβρη του 2005 με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Λιγνάδης και μου είπε “που είσαι”. Του απάντησα “σπίτι”. Tου έδωσα την ακριβή διεύθυνση του σπιτιού μου και μου απάντησε: “Σε πέντε λεπτά είμαι εκεί, φορα ένα βρακί και κατέβα” Κατέβηκα, ήταν επάνω σε μια μηχανή, με κοίταξε από την κορυφή μέχρι τα νύχια και μου είπε “Ωραία, αύριο ή μεθαύριο, θα σου τηλεφωνήσω για να έρθεις από το σπίτι μου, για να σου δώσω το μονόλογο”, περιέγραψε ο Νίκος Σ.
Το τηλεφώνημα
«Εμένα, δεν μ ενδιέφερε να πάω στη Σχολή του Εθνικού, αλλά σε κάποια άλλη σχολή. Έπειτα από μια ή δυο ημέρες, μου τηλεφώνησε και πήγα στο σπίτι του στην Κυψέλη. Ήταν ευγενέστατος, φιλικός κι είδα στα μάτια του μια πατρική φιγούρα, έναν δάσκαλο Εγώ τότε, 19 ετων παιδι, δεν είχα συγκεντρωθεί στην σεξουαλική μου ταυτότητα γιατί είχα άλλα πράγματα που με ενδιέφεραν. Μου έδωσε το έργο «Γυάλινος Κόσμος» και μου είπε να διαβάσω τον τελευταίο μονόλογο του Τομ. Η επιλογή του μονολόγου αυτού δεν ήταν τυχαία, διότι ο Τομ ήταν ένα αγόρι της πήγαινε σε συγκεκριμένα σινεμά, που προέβαλαν ταινίες σεξουαλικού περιεχομένου για να ξεφύγει από την ιδιαιτερότητα της οικογένειάς του. Έχοντας νιώσει ασφάλεια γιατί ήταν μέρα μεσημέρι, μου είπε να διαβάσω το έργο, να μάθω τον μονόλογο και ότι θα με πάρει τηλέφωνα να πάω ξανά σπίτι του ένα βράδυ, γιατί τις άλλες ώρες έχει πρόβες. Πήγα σπίτι με μεγάλη καρό, και αφού μελέτησα το έργο, έφτασα στον τελευταίο μονόλογο και τον αποστήθισα πολύ εύκολα. Έκανα πρόβες λέγοντάς τον στη μητέρα μου και στη θεία μου. Περίμενα στις 24 Σεπτεμβρίου 2005 μήπως μου τηλεφωνήσει αλλά δεν τηλεφώνησε. Στις 25 του μηνός, ενώ έχω πει τον μονόλογο στη μητέρα μου και τη θεία μου και βλέπαμε τηλεόραση, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε σε 20 λεπτά να είμαι στο σπίτι του, Ετοιμάστηκα και με μεγάλο ενθουσιασμό πήγα στο σπίτι του», ανέφερε ο Νίκος Σ.
Βιασμός
«Χτύπησα το κουδούνι και αντί για εκείνον μου άνοιξε την γιορτα ένα νεαρό αγόρι, ένα ή δύο χρόνια περίπου μεγαλύτερο από εμένα Τον ρώτησα που ήταν ο κύριος Λιγνάδης και μου είπε ότι ήταν στο μπάνιο και να τον περιμένω». Καθίσαμε στον καναπτή, ο ένας δίπλα στον άλλο, με μεγάλη αμηχανία και απ’ ότι μου είπε τότε ήταν φοιτητής του Εθνικού. Εκεί που μιλάγαμε, βγήκε ο Λιγνάδης με μια πετσέτα γύρω από τη μέση του. Κάθισε απέναντί μας και κάνοντας μια μικρή εισαγωγή μου είπε ότι εκείνη την ημέρα ήταν τα γενέθλιά του. Με ρώτησε εάν έχω μάθει τον μονόλογο και με έναν άλλον τρόπο και όχι την φιλική προσωπικότητα που είχα γνωρίσει, ξεκίνησε έναν αιφνιδιαστικό καταιγισμό ερωτήσεων για το εάν έχω κάνει σεξ, κάν έχω κάνει στοματικό έρωτα, εάν κατάλαβα τι έκανε ο Τομ στα τσοντάδικα, εάν έχω πάει ποτέ στα τσοντάδικα και παράλληλα χάιδευε τα γεννητικά του όργανα επάνω από την πετσέτα. Ήταν πέντε λεπτά συστηματικής επίθεσης να με κάνει να νιώθω άχρηστος και ανίκανος και να με κάνει να συνειδητοποιήσω τι έπρεπε να έχω κάνει για να παίξω τον Τομ. Εγώ, δεν είχα απαντήσεις για όλα αυτά τα ερωτήματα. Στη συνέχεια, έβγαλε την πετσέτα, ήταν γυμνός και αυτοϊκανοποιούταν μπροστά μας και αφου ζήτησε από το παιδί που ήταν δίπλα μου, να κατεβάσει το παντελόνι του και ταυτόχρονα μου είπε “μπορείς να μας δείξεις το κωλαράκι σου;». Στη συνέχεια, οι περιγραφές του Νίκου Σ. είναι πραγματικά ανατριχιαστικές.
«Εγώ δεν είδα τι έκανε το άλλο παιδί, παρά μόνο οτι είχε κατεβάσει το παντελόνι του, γιατί από αμηχανία είχα στραμμένο το βλέμμα μου, στον μεγάλο σκουρόχρωμο γάτο που ήταν στο σαλόνι. Δεν γνωρίζω αν όντως μου χορήγησε κάποια ουσία η αλκοόλ, θυμάμαι κάποια στιγμή να μου προσφέρει μια κόκα κόλα. Εκείνη τη στιγμή είχα αιφνιδιαστεί από την συμπεριφορά αυτή και είχα παραλύσει γιατί δεν είχα αντιμετωπίσει κάποιο παρόμοιο περιστατικό στη ζωή μου. Εγώ αυτομάτως, έχοντας αυτά τα συναισθήματα, έκανα ότι μου ζήτησε και πολύ γρήγορα έκατσα ξανά στη θέση μου, Όλη αυτή τη διάρκεια εκείνος αυνανιζόταν. Εγώ πίστευα ότι μετά από τη διαδικασία αυτή, θα παίξω τον μονόλογο, ωστόσο, δεν έγινε αυτό αλλά, με έντονα αυταρχικό ύφος, μου ζήτησε ένα κάνω στοματικό έρωτα στο παιδί δίπλα και εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι όλο αυτό που γίνεται είναι μια καλοστημένη παγίδα, είναι επικίνδυνο και μια φωνή μέσα μου, μου έλεγε “Τρέξε, εξαφανίσου.”
Γνωρίζοντας και όλες αυτές τις καταιγιστικές ερωτήσεις που είχα δεχθεί, πίστεψα ότι όλο αυτό ήταν στα πλαίσια του μονολόγου του Τομ. Σκεφτόμουν ότι όταν η μητέρα μου και η θεία μου μάθαιναν ότι είχα αυτή την εμπειρία στο σπίτι του Λιγνάδη, θα αντιδρούσαν με πολύ άσχημο τρόπο απέναντί του. Αυτή η διαδικασία ανάμεσα αν εμένα και το άλλο παιδί, διήρκησε ελάχιστα, θεωρώντας ότι αυτό ήταν, και μετά θα πω τον μονόλογο. Η διαστροφή του έγκειται στον έλεγχο του μυαλού του άλλου και στην ευφυΐα του. Παίζει με τις λέξεις, με το συναίσθημα, με την ψυχολογία. Μετά, όταν ολοκληρώθηκε σε λίγα δευτερόλεπτα η διαδικασία αυτή με το παιδί, χωρίς εκείνος να εκσπερματίσει, ο Λιγνάδης μου ζήτησε να επαναλάβω τη διαδικασία σε εκείνον. Ούτε και εκείνος εκσπερμάτισε γιατί κράτησε πολύ λίγο. Αισθανόμουν ότι ηδονιζόταν από την αμηχανία μου και από τον φόβο μου. Μετά από αυτή τη διαδικασία, εκείνος σηκώθηκε και πήγε στα υπνοδωμάτιο, όντας γυμνος. Μετά από ένα – δύο λεπτά μας φώναξε να πάμε μέσα. Θυμάμαι ότι στο υπνοδωμάτιο υπήρχε μία μεγάλη κούκλα η οποία φορούσε ανδρικές πιτζάμες Ένα χρόνο μετά περίπου, σε ένα συγκεκριμένο θέατρο στο φουαγιέ, είδα φωτογραφία του κατηγορουμένου, στην οποία, παίζοντας ένα ρόλο φορούσε τις πιτζάμες αυτές Μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο, κείνος ήταν όρθιος, το παιδί πήγε από μόνο του και έκατσε στο προσκέφαλο και εμένα ο κατηγορούμενος με τοποθέτησε στο πλάι του κρεβατιού, απέναντι και ελαφρώς διαγώνια από το άλλο παιδί Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι επάνω στο σεντόνι ήταν τοποθετημένη μια μεταλλική ράβδος, η οποία προσομοίαζει σε μονόζυγο σε πάχος και είχε μήκος 40 – 50 εκατοστά. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν πρωκτικό βοήθημα, γιατί δεν ήταν από πλαστικό ή καουτσούκ, δεν ήταν φιλικό ως προς το σώμα. Ηταν μεταλλική ράβδος. Εκεί μου ζήτησε να κατεβάσω το παντελόνι μου ξανά. Εγώ εκείνη τη στιγμή ήμουν κενός ήδη, ήθελα να κάνω εμετό, να μην υπάρχω. Κατέβασα το παντελόνι μου, με έσπρωξε μπρούμυτα πάνω στο κρεβάτι με τα γόνατά μου να ακουμπάνε στο κρεβάτι (στα τέσσερα). Με κρατούσε από την πλάτη και πήρε την μεταλλική ράβδο στο χέρι του και την έσπρωξε στο σώμα μου. Προσπάθησε να ξαναεισχωρήσει και είπα “Σταμάτα, σταματα, πονάω”. Αφού πλέον εισχώρησε τη ράβδο στον πρωκτό μου, του έλεγα “Σταμάτα, σταμάτα, πονάω”. Μου έλεγε “Χαλάρωσε, ηρέμησε” με πολύ αυταρχικό και πολύ έντονο τρόπο και με μια επανάληψη. Πάνω από το πονάω το δικό μου, ήταν το δικό του “Ηρέμησε”.
«Δύο θύματα – Ένας θύτης»
«Ποτέ ξανά δεν έχω νιώσει στη ζωή μου, πιο έντονο πόνο. Το άλλο παιδί, όλη αυτή την ώρα, δεν έκανε τίποτα, απλά παρακολουθούσε. Ολο αυτό κράτησε δύο λεπτά. Τη στιγμη που σταμάτησα να λέω, “πονάω”, εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι εγκαταλείπω την επιβίωσή μου. Εκείνη τη στιγμή γίνεται ο βιασμός, τη στιγμή που γίνεσαι έρμαιο στα χέρια κάποιου. Ευτυχώς που μετά από δύο λεπτά, υπήρξε ένα «ατύχημα» (εκροή κοπράνων σε έντονο βαθμό) και γέμισαν τα σεντόνια και λερώθηκα και εγώ που ήμουν με κατεβασμένο παντελόνι και εσώρουχο. Εκείνος μάζεψε τα σεντόνια εκνευρισμένος, τα πέταξε στο πλυντήριο το οποίο το έθεσε σε λειτουργία. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ο κατηγορούμενος και το άλλο παιδί, είχαν το πέος τους σε στύση – και αυτό το θυμάμαι γιατί όσο ήμουν στα τέσσερα μπορούσα να δω το άλλο παιδί και όταν συνέβη το “ατύχημα” και σηκώθηκα είδα και τον κατηγορούμενο. Το παιδί είχε ένα χαμένο βλέμμα, που απλά ανταλλάσσαμε κάποιες ματιές, αλλά δεν έβλεπα την ικανοποίηση στο πρόσωπό του. Είπα στον κατηγορούμενο ότι πρέπει να πάω στο μπάνιο για να σκουπιστώ και να καθαριστώ. Όταν πλέον σκουπίστηκα και ενώ ήμουν σε απόλυτο σοκ και απόλυτα εξευτελισμένος, ντυμένος πλέον, εκεί δεν με ένοιαζε τι άλλο θα κάνω”. Ο κατηγορούμενος και το άλλο παιδί είχαν πάει στο σαλόνι. Με φώναξε να πάω εκεί και μου ζήτησε να κάνω στοματικό έρωτα στο άλλο παιδί, κάτι που διήρκησε πολύ λίγο γιατί η αδεξιότητά μου σε αυτή τη διαδικασία, ανάγκασε το παιδί να αυνανιστεί προκειμένου να ολοκληρώσει ενώ έκανα αυτό, εκείνος αυνανιζόταν και παρακολουθούσε αυτή τη διαδικασία και εκσπερμάτωσε και αυτός. Όταν ολοκληρώθηκε όλο αυτό, εκεί σκουπίστηκε με την πετσέτα του, σηκώθηκε, μου είπε να συνεχίσω να διαβάζω το μονόλογο και μας ζήτησε αγενεστατα να φύγουμε γιατί είχε πρωινό ξύπνημα. Ευτυχως έτσι τελείωσε όλο αυτό και φύγαμε από αυτό το σπίτι. Φύγαμε με το άλλο παιδί και καθίσαμε σε ένα παγκάκι στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη και και το άλλο παιδί, μου είπε ότι έβλεπε πόσο φοβισμένος ήμουν και μου εξήγησε ότι δεν χρειάζεται να κάνω ποτέ ότι κάνει ένας ρόλος, προκειμένου να παίζω το ρόλο. Αυτό που εισέπραξα από τη στάση του μετά, ήταν ότι εκείνο το βράδυ ήμασταν δύο τα θύματα και ένας ο θύτης. Το παιδί ήταν σαν ένα όργανο του, που το χρησιμοποιούσε για να σκηνοθετήσει ένα έργο. Μετά από αυτό, πήγα στο σπίτι, η μητέρα μου και η θεία μου κοιμόντουσαν γιατί ήταν αργά. Για δυο ημέρες πονούσα σωματικά στο σημείο αυτό και στη μητέρα μου και στη θεία μου, είπα ότι ποναει το στομα μου, δεν μπορούσα να φάω τίποτα, για δυο ημέρες ήμουν κουκουλωμένος στο κρεβάτι και έκανα εμετό. Το επόμενο πρωί, όταν με ρώτησαν η μητέρα μου και η θεία μου τι είχε γίνει το προηγούμενο βράδυ, τους είπα ότι ο Λιγνάδης με έβαλε να ερμηνεύσω τον μονόλογο μαζί με κάποιες αυτοσχεδιαστικές κινήσεις και μου είπε να συνεχίσω να κάνω εξάσκηση».
«25 Σεπτεμβρίου 2005»
Ο Νίκος Σ. ρωτήθηκε από την ανακρίτρια για ποιο λόγο επέλεξε να καταθέσει μετά από τόσα χρόνια μετά το συμβάν. Η απάντηση του 35χρονου ήταν “γροθιά” στο στομάχι…
«Τα καταθέτω αυτά τώρα γιατί από το 2005 έως το 2010, όλη τη διάρκεια της σχολής, είχα κρίσεις πανικού, τις σποίες δεν είχα συνδέσει με το περιστατικό τότε. Ωστόσο τις συνέδεαα μολύ μεταγενέστερα, το 2020, μετά από ψυχανάλυση που έκανα. Οι κρίσεις πανικού έφυγαν το 2010, όταν αποφάσισα ότι τελικά δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα. Δεν είναι εύκολο, όταν έχεις υποστεί τέτοια σεξουαλική κακοποίηση, να βρεις το θάρρος να το καταγγείλεις αυτό, όταν είσαι ένα παιδί 19 ετών και ο δράστης είναι ένας άνθρωπος ισχυρός με κοινωνική αναγνώριση και καταξίωση. Ένιωθα 15 χρόνια συνένοχος, που υποπτευόμουν οτι αυτό συμβαίνει και σε άλλα παιδιά, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω», Καθε 25 Σεπτεμβρίου, ξυπνούσαν μνήμες με αυτό που συνέβη σε εμενα. Έτσι, αποφασισα στις 26 Σεπτεμβρίου 2013 να στείλω ένα μήνυμα στο facebook του τρίτου προσώπου μόνο με την ημερομηνία “25.09 2005″, για να δείξω ότι εγώ δεν έχω ξεχάσει και ακόμα θυμάμαι».
«Γύρω στο 2015 – 2016, γνώρισα ένα βοηθό σκηνοθέτη και του είπα να πει στον Λιγνάδη, “o Νίκος Σ. σε σιχαίνεται και ξέρεις το γιατί». Σας καταθέτω ειλικρινά ότι δεν έχω αισθηματα εκδικητικότητας απέναντι στον Δημήτρη Λιγνάδη και πραγματικά αισθάνομαι λύπη για έναν ατιουδαίο καλλιτέχνη να καταλήγει στις φυλακές Τριπόλεως επειδή ο ίδιος οδηγησε τον εαυτό του εκει. Χρόνια μετά συνειδητοποίησα ότι ο θύτης και το θυμα δεν μοιραζόμαστε την ευθύνη».
Στο τέλος της συγκλονιστικής του κατάθεσης, ο 35χρονος διευκρίνησε ότι δεν γνωρίζει τους Βασίλη Κ., ουτε τους Αιγύπτιους παθόντες, ούτε τη Γεωργία Κ. «Όταν εγώ έδωσα τη συνέντευξη στη Ναταλί Χατζηαντωνίου στο έντυπο 2020mag δεν γνώριζα καν ότι μια ημέρα πριν είχε κατατεθεί μηνυση σε βάρος του κυρίου Λιγνάδη. Μετά τη Ζέτα Δούκα, εγώ όπως και καποιοι άλλοι βρήκαμε το θάρρος να μιλήσουμε. Δεν ζητάω εκδίκηση. Ζητάω μόνο να σταματήσει αυτή η κτηνωδία», τόνισε ο Νίκος Σ.
Ο δικηγόρος του φερόμενου ως αρχηγού Απόστολος Λύτρας δήλωσε. Πρόκειται για μια σαθρή δικογραφία. Ο εντολέας μου φέρεται ότι πυροβόλησε το θύμα ενώ από τις καταθέσεις και απολογίες που δόθηκαν στην κα Ανακρίτρια ,κατονομάστηκαν ποια ήταν τα άτομα που προέβησαν σε αυτή την πράξη και οι οποίοι ακόμα είναι ελεύθεροι και στην θέση τους βρίσκεται από λάθος ο εντολέας μου.
