Η οιονεί «αυτόματη» παράταση της προσωρινής κράτησης κατηγορουμένων και η άνευ διακρίσεως αθρόα παραπομπή υποθέσεων στο ακροατήριο ανήκουν, ως γνωστόν, στην χρόνια παθολογία της παρ’ημίν ποινικής δικαιοσύνης. Αλλά και η αδιαφορία του Κράτους για την τύχη όσων αδικούνται είναι διαρκής και οδυνηρή.
Tο Σύνταγμα διακηρύσσει στο άρθρο 4 τον «απαραβίαστο» χαρακτήρα της προσωπικής ελευθερίας και εγγυάται ότι όλοι οι ευρισκόμενοι στην Ελληνική Επικράτεια «απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ελευθερίας τους». Την προστασία του «τιμαλφέστατου των ατομικών δικαίων» (Κ. Τσουκαλάς) εμπιστεύεται o Καταστατικός Χάρτης στην ανεξάρτητη δικαστική εξουσία.
Ένας βοσκός από την γειτονική Βόρεια Μακεδονία, ο Β.Κ., γνώρισε πρόσφατα την σκοτεινή πλευρά της ποινικής δικαιοσύνης της χώρας μας.
Την 26.1.2019 ο Β.Κ. συνελήφθη από αστυνομικούς στον Καβαλάρη του Κιλκίς ως ύποπτος διακίνησης ναρκωτικών. Την αστυνομική υποψία εξήψε η κατοχή από τον βοσκό μιας σακούλας με μπεζ σκόνη που θεωρήθηκε ότι είναι ηρωίνη. Εν συνεχεία διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση του Β.Κ. εν αναμονή της απάντησης της Χημικής Υπηρεσίας της Κεντρικής Μακεδονίας στην οποία απεστάλη δείγμα της ύποπτης ουσίας για εξέταση. Η εξέταση του δείγματος απέβη αρνητική, όπως βεβαίωσε η Χημική Υπηρεσία με έγγραφο της 6.3.2019.
Ο Β.Κ. παρέμεινε εν τούτοις έγκλειστος στις Φυλακές Νιγρίτας. Το δικαστικό συμβούλιο παρέτεινε μάλιστα την προσωρινή κράτησή του μετά την συμπλήρωση του εξαμήνου, επειδή οι λόγοι της προσωρινής κράτησης δεν είχαν, υποτίθεται, εκλείψει, ενώ ο αρμόδιος εισαγγελέας και ο πρόεδρος εφετών συμφώνησαν για την παραπομπή του στο ακροατήριο με την κατηγορία της εισαγωγής και κατοχής 827 γραμμαρίων ηρωίνης, αφού «διαπίστωσαν» ότι συνέτρεχαν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής του.
Μόλις τον Δεκέμβριο του 2019 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, ενώπιον του οποίου αναγνώσθηκε η απάντηση του Χημείου, αθώωσε τον κρατούμενο Β.Κ. Και τον Οκτώβριο του 2020 του επιδίκασε ημερήσια αποζημίωση 20 ευρώ για την άδικη φυλάκισή του επί δέκα μήνες και δεκαέξι ημέρες.
Η υπόθεση του Σκοπιανού βοσκού σχολιάστηκε στον τύπο χωρίς να γίνει πρωτοσέλιδο θέμα, ενώ δεν φαίνεται να συγκέντρωσε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των αρμοδίων της Πολιτείας, οι οποίοι, πλην της επιδίκασης του ελάχιστου ποσού αποζημίωσης που προβλέπεται στον νόμο, καμία άλλη σχετική πρωτοβουλία δεν έλαβαν, εξ όσων γνωρίζω.
Η περίπτωση του Β.Κ. αποτελεί ακραίο παράδειγμα αδικίας που πρέπει να συνεγείρει όσους ενδιαφέρονται για την καλή λειτουργία του δικαστικού μας συστήματος. Η οιονεί «αυτόματη» παράταση της προσωρινής κράτησης κατηγορουμένων και η άνευ διακρίσεως αθρόα παραπομπή υποθέσεων στο ακροατήριο ανήκουν, ως γνωστόν, στην χρόνια παθολογία της παρ’ημίν ποινικής δικαιοσύνης. Αλλά και η αδιαφορία του Κράτους για την τύχη όσων αδικούνται είναι διαρκής και οδυνηρή.
Ποια είναι, εν τέλει, η τρέχουσα αξία της «απαραβίαστης» προσωπικής ελευθερίας στην χώρα μας; Όπως φαίνεται, αυτή τιμάται προς 20 ευρώ ημερησίως.
Ο Ηλίας Γ. Αναγνωστόπουλος είναι Καθηγητής Ποινικού Δικαίου ,Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων
Πηγή:Novacriminalia – τεύχος 11
