Ραγδαίες οι εξελίξεις μετά την αποκάλυψη της εφημερίδας ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ της Κυριακής 4 Απριλίου για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη 15χρονος στην Κύπρο το 2013 από τον Δημήτρη Λιγνάδη, ο νεαρός που είναι σήμερα 23 ετών βρέθηκε στο ΤΑΕ Λάρνακας, στην Κύπρο.
Η καταγγελία του 23χρονου όπως αναφέρουν οι πληροφορίες αναμένεται να διαβιβαστεί στο Ειδικό Κλιμάκιο που έχει συσταθεί στο Αρχηγείο Αστυνομίας για τις καταγγελίες περί σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης στο χώρο της εκκλησίας, της πολιτική, του πολιτισμού και του αθλητισμού.
Ο Σ., ο οποίος για ευνόητους λόγους δεν επιθυμεί να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία του, επικοινώνησε με την εφημερίδα ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και μας μετέφερε τα όσα, ανατριχιαστικά, φέρεται να βίωσε το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου του 2013 όταν αποφάσισε να παρακολουθήσει την παράσταση που σκηνοθετούσε ο Λιγνάδης. Ο νεαρός άνδρας, μάλιστα, υποστηρίζει ότι μετά από εκείνη την παγωμένη βραδιά ξανασυναντήθηκε με τον ηθοποιό το 2016 αλλά επιφυλάχθηκε να μας πει περισσότερα για το τι συνέβη τότε μια άλλη στιγμή.
Όπως ισχυρίστηκε έχει ήδη καταθέσει στις Αρχές της Κύπρου, ενώ ακόμη και σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, υποφέρει από βαρύτατα ψυχολογικά τραύματα και κρίσεις πανικού που του προκλήθηκαν από την κακοποίηση που, ισχυρίζεται ότι υπέστη. Τα όσα μας μετέφερε, γραπτώς, είναι συγκλονιστικά.
Σχολείο
«Αρχικά να σας πω πως με λένε Σ… Είμαι ομοφυλόφιλο αγόρι, 23 χρονών. Από μικρός ήξερα ότι είμαι πιο διαφορετικός από τα άλλα παιδιά, πιο θηλυπρεπής και όχι νορμάλ, όπως τα άλλα παιδιά… Για αυτό τον λόγο έχω υπάρξει θύμα συστηματικού σχολικού εκφοβισμού από την προσχολική τάξη μέχρι και την τρίτη Λυκείου και τον στρατό…∆υστυχώς, ο βαθμός που έχω δεχθεί το μπούλινγκ σε πολύ μικρή ηλικία από παιδιά στο σχολείο μου ήταν άκρως επικίνδυνος γιατί ουκ ολίγες φορές κόντεψε η ζωή μου να έρθει σε μεγάλο κίνδυνο… Είχα κακομεταχειριστεί βάναυσα στο σχολείο και από παιδιά και ∆ΥΣΤΥΧΩΣ από δασκάλους, καθηγητές μου, τις περισσότερες φορές μπροστά στη θέα άλλων παιδιών, ούτως ώστε να εξευτελιστώ και να γίνομαι ο περίγελος του σχολείου…
Από μικρός μου άρεσε πολύ η λογοτεχνία και το θέατρο… Ήταν η μόνη παρέα που είχα να μου κρατεί συντροφιά στο σχολείο και η μόνη δύναμη που με έχει κάνει να αντέξω όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα στη ζωή μου ούτως ώστε να στέκομαι να σας γράφω εδώ τώρα όντας ζωντανός… Θυμάμαι να παίζω σε οποιαδήποτε θεατρική παράσταση από τα 5 μου πρώτα χρόνια σε σχολεία, εκτός σχολείου ερασιτεχνικά και γενικότερα το θέατρο ήταν και εξακολουθεί να είναι για μένα η κινητήριος δύναμη να προχωρώ στη ζωή με ελπίδα… Όταν είχα φτάσει να κλείσω κοντά τα 15 μου είχα πληροφορηθεί από το σχολείο ότι θα παιχτεί στην πόλη μου μια παράσταση της οποίας ο θεατρικός συγγραφέας ήταν και παραμένει ο αγαπημένος μου. Έτσι αποφάσισα να πάω να την παρακολουθήσω. Εκείνη την περίοδο επίσης, επειδή παρόλες τις δυσκολίες και το καθημερινό μπούλινγκ που είχα να υποστώ απο διάφορα παιδιά στο σχολείο, μελετούσα πάρα πολύ γιατί ήθελα να έχω υψηλούς βαθμούς στο σχολείο.. και όντως ήμουν μαθητής του 19,5 – 20… Το μπούλινγκ παρόλα αυτά δεν σταματούσε, πολύ βάναυσα χρόνια… Την ημέρα της παράστασης θα έγραφα διαγώνισμα Φυσικής και μελετούσα θυμάμαι για τρείς συνεχόμενες βδομάδες για να πάρω το 20. Το πήρα εν τέλει, αλλά όλο αυτό μου βγήκε σε σοβαρής μορφής υπέρκόπωση… Θυμάμαι ότι ήταν άλλος ένας λόγος που ήθελα να πάω στο θέατρο να παρακολουθήσω την παράσταση, για να ξεκουραστώ….».
13 Φεβρουρίου
«Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013. Πήγα λοιπόν. Στις 20.30 ξεκινούσε η παράσταση… Με είχε πάρει ο πατέρας μου και μου είπε όταν τελειώσει η παράσταση να τον πάρω τηλέφωνο να έρθει να με πάρει…Κάθισα στην τρίτη σειρά από την αρχή θυμάμαι, γιατί ήμουν πάρα πολύ ενθουσιασμένος για το συγκεκριμένο έργο…Άρχισε η παράσταση και κατά τη διάρκεια που παιζόταν έπεσε στην αντίληψη μου ότι ένας άντρας μεγάλης σχετικά ηλικίας που καθόταν μπροστά γύριζε πίσω και με έβλεπε καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Με κέντριζε με το μάτι του! Έγώ παρόλα αυτά δεν έδινα σημασία γιατί ήθελα να παρακολουθήσω το έργο. Οταν τελείωσε το έργο σηκώθηκα από την καρέκλα μου κατενθουσιασμένος και βάδισα προς την έξοδο του θεάτρου… Πριν βγω έξω, όντας ακόμα στον προθάλαμο του θεάτρου ένιωσα ένα χέρι να με χαϊδεύει στην πλάτη. Γύρισα πίσω και ήταν ο άνδρας αυτός που με έβλεπε συνεχώς κατά τη διάρκεια της παράστασης! Με ρώτησε αν μου άρεσε η παράσταση και του είχα πει πως είχα ενθουσιαστεί…
Μετά από λίγο μου είπε να πάμε να συζητήσουμε κάπου πιο ιδιαίτερα χωρίς βαβούρα και κόσμο για το θέατρο. Εγώ σημειώστε ότι δεν ήξερα τον άνθρωπο αυτόν…Πρώτη φορά τον είδα εκεί. Πήγαμε σε ένα δωμάτιο το οποίο βρισκόταν στο ίδιο κτήριο με τον χώρο του θεάτρουν απλά στα πλάγια… Το δωμάτιο ήτανε αρκετά σκοτεινόν το θυμάμαι πολύ χαρακτηρίστηκα, μόνο μια λάμπα φώτιζε ένα μικρό μέρος του. Μου είπε να καθίσω. Τον είδα να κλειδώνει την πόρτα του δωματίου και δεν σας κρύβω ότι με είχε λίγο ξενίσει αυτή του η κίνηση. Με ρώτησε αν θέλω τσιγάρο και του είπα ότι δεν καπνίζω. Κάθισε και αυτός. Με ρώτησε πως με λένε και του είπα το όνομά μου αν και εγώ από συστολή παρέλειψα να τον ρωτήσω. Με ρώτησε για την οικογένειά μου πόσα αδέλφια έχω και του απάντησα ότι έχω άλλα τρία αδέλφια, δύο πιο μεγάλα και ένα μικρότερο… Μετά μου είπε ότι ήταν ο σκηνοθέτης της παράστασης που είχα παρακολουθήσει. Μόλις το άκουσα, όντας λάτρης του ερασιτεχνικού θεάτρου είχα κατενθουσιαστεί, γιατί δεν ξαναγνώρισα από κοντά κάποιον επαγγελματία σκηνοθέτη! Είχα χαρεί πραγματικά πάρα πολύ γιατί μου είπε ότι αν εμπιστευόμουν τον ίδιο θα με γνώριζε και σε άλλους καταξιωμένους ηθοποιούς επαγγελματίες και θα με περνούσε και σε Σχολή, γιατί με ρώτησε τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω και του είχα πει ότι μου αρέσει πολύ το θέατρο. Μετά με είχε ρωτήσει τι ξέρω από θέατρο…
Όλη του την μαρτυρία μπορείτε να την διαβάσετε εδώ:
Λιγνάδης: Καταγγελία-σοκ κακοποίησης 15χρονου στην Κύπρο
Το πρωτοσέλιδο της ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ 
