Συνεχίζεται σήμερα 1 Σεπτεμβρίου 2022 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη έπειτα από διακοπή ενός μήνα λόγω των θερινών διακοπών των δικαστηρίων.
Η δίκη του ηθοποιού συνεχίζεται με την κατάθεση φίλης της τρίτης καταγγέλλουσας που έχει καταγγείλει τον Πέτρο Φιλιππίδη για απόπειρα βιασμού το 2014, μέσα στο αυτοκίνητο του στο Ψυχικό.
Τι είχε καταθέσει η στενή της φίλη
Η μάρτυρας είχε αρχίσει να εξετάζεται στις 29 Ιουλίου ωστόσο η κατάθεση της δεν είχε ολοκληρωθεί και θα συνεχιστεί σήμερα με την υποβολή ερωτήσεων από την υπεράσπιση.
Όπως είχε καταθέσει η μάρτυρας, είδε την φίλη της λίγο αφότου συνέβη η καταγγελλόμενη πράξη και αυτό που αντίκρυσε την τρόμαξε. «Ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Σκοτεινή αμίλητη, σαν να της είχε συμβεί κάτι τρομερό. Είχε ζήσει τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής της”.
Αναφερόμενη στα όσα της περιέγραψε η καταγγέλλουσα για εκείνη την ημέρα, η μάρτυρας είπε πως “Την ξέρω από το 2007, είχαμε κοινά ενδιαφέροντα δεθήκαμε και είχαμε στενή φιλία. Το 2014 δουλεύαμε μαζί σε μια παράσταση και κάποια στιγμή τον Ιούλιο, πολύ χαρούμενη, μου είπε ότι ένας γνωστός ηθοποιός την προσέγγισε με μηνύματα για συνεργασία, ο οποίος είδε φωτογραφίες της από την περιοδεία. Αρχικά δεν μου είπε ποιος ήταν. Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε και λίγο προληπτικοί. Μετά από λίγες ημέρες, μου είπε ότι έκλεισε ραντεβού με τον ηθοποιό προκειμένου να μιλήσουν για επαγγελματική συνεργασία και τότε μου είπε τότε ότι πρόκειται για τον Πέτρο Φιλιππίδη… Είχαμε κανονίσει μετά τη συνάντηση, να βρεθούμε για να πάμε μαζί στην παράσταση. Όντως βρεθήκαμε και όταν την είδα τρόμαξα. Η κοπέλα ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Ήταν σκοτεινή, αμίλητη, σκεπτική, ήταν σαν να της είχε συμβεί κάτι πολύ τρομερό. Τη ρώτησα τι έγινε, πως πήγε η συνάντηση. Μου είπε πως η συνάντηση πήγε χάλια και πως της επιτέθηκε. Δεν συνέχισε κι επειδή ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα δεν επέμεινα… Πήγαμε στην παράσταση και την επομένη την ρώτησα αν θέλει να μου πει κάτι. Βρεθήκαμε και μου μίλησε για την επίθεση αλλά και πάλι με δυσκολία… Τις επόμενες ημέρες, όταν κάπως ηρέμησε, άρχισε να μου λέει λεπτομέρειες. Μου είπε ότι έζησε έναν εφιάλτη. Τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής της και δεν το ευχόταν σε κανέναν να πάθει αυτό… όπως μου είπε συναντήθηκαν με τον Π. Φιλιππίδη σε ένα καφέ για να του δώσει το βιογραφικό της. Εκεί δεν συζήτησαν σχεδόν καθόλου καθώς ήρθε ένας φίλος του και μιλούσε μαζί του. Στη συνέχεια ο κ. Φιλιππίδης της πρότεινε να την πάει με το αυτοκίνητό του στο σπίτι της. Η Α. αρνήθηκε αλλά αυτός ήταν κάθετος, δεν δεχόταν αντίρρηση. Θέλοντας να είναι ευγενική και ελπίζοντας να μπορέσει να συζητήσει μαζί του κάτι παραπάνω, δέχτηκε.
Ξεκίνησαν, ωστόσο αυτός ακολούθησε άλλη διαδρομή και μετά από λίγο την οδήγησε σε ένα αδιέξοδο. Εκεί έκλεισε τις ασφάλειες. Η Α άρχισε να φοβάται πολύ, δεν καταλάβαινε. Αυτός ξαφνικά έβαλε τα χέρια του πάνω της κι άρχισε να τη θωπεύει… Άνοιξε το παντελόνι του, την άρπαξε από το σβέρκο και την πίεσε προς τα γεννητικά του όργανα. Αυτή τσίριζε, φώναζε, προσπαθούσε να τον απωθήσει, αυτός δεν σταματούσε, συνέχισε εμμονικά.
Ήταν εγκλωβισμένη και δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε να προστατεύσει τον εαυτό της παρά μόνο να αντιστέκεται με όλη της τη δύναμη. Ενώ στην αρχή φαινόταν να τον εξιτάρει, σε κάποια στιγμή δεν ξέρω γιατί, επειδή βαρέθηκε; Φοβήθηκε; Εκνευρισμένος άνοιξε την πόρτα, και την πέταξε έξω φωνάζοντας “ άντε γ… που θέλεις και ρόλο”…”.
Η μάρτυρας δέχθηκε πολλές ερωτήσεις από την έδρα γιατί δεν προχώρησε τότε η φίλη της σε καταγγελία. Όπως είπε δεν την προέτρεψε να το κάνει λόγω μιας επίθεσης ξυλοδαρμού που έχει δεχθεί η ίδια καθώς όταν απευθύνθηκε στην αστυνομία την αποθάρρυναν στο να καταθέσει μήνυση. “Ήξερα πως όσα έλεγε ήταν αλήθεια, έβλεπα έναν άνθρωπο διαλυμένο και την είδα και τις επόμενες μέρες. Δεν ήξερα τι να κάνω για να την βοηθήσω, να την ανακουφίσω, πάρα μόνο να της πω ότι την πιστεύω και είμαι δίπλα της. Με κάποιο τρόπο ήθελε να φύγει, να το αφήσει πίσω της, να το θάψει, ένιωθε να πνίγεται. Τη συμβούλεψα να μην έχει καμία επαφή με αυτό τον άνθρωπο”.
Πρόεδρος: Δεν της είπατε να το καταγγείλει;
Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι είναι ποινικό αδίκημα. Είναι κάτι ακραίο αλλά επειδή είχα εγώ μια ανάλογη εμπειρία κακοποίησης με ξυλοδαρμό, όταν συνέβη αυτό οι γείτονες κάλεσαν την αστυνομία, ήρθαν οι αστυνομικοί κι ευτυχώς προσωρινά με βοήθησαν να απαλλαγώ από το θύτη. Φτάνοντας όμως στο αστυνομικό τμήμα μου είπαν ότι θα του έκαναν μια σύσταση και μετά θα
έπρεπε εγώ να κάνω μήνυση και ίσως αυτό να τον εξόργιζε και θα έπρεπε να προσέχω.
Πρόεδρος: Δεν είναι τα πράγματα έτσι όπως τα λέτε για την ενδοοικογενειακή βία. Διαφορετικά οι άνθρωποι θα έμεναν ατιμώρητοι
Μάρτυρας: Το ξέρω. Τότε όμως ήμουν φοιτήτρια. Έβλεπα και καταλάβαινα το φόβο στα μάτια της Α. Ο φόβος υπερισχύει πολλές φορές και κάνεις πίσω. Εγώ τότε άλλαξα πόλη, άλλαξα τηλέφωνο και για χρόνια ζούσα με το φόβο ότι θα έρθει κάποτε σε παράσταση…
Εισαγγελέας: Η Α ανέφερε το 2014 ότι σκέφτεται να προχωρήσει σε καταγγελία;
Μάρτυρας: Όχι ο φόβος υπερίσχυε. Φοβόταν ότι θα το βρει μπροστά της
Εισαγγελέας: Είπατε δεν ξέρατε καν αν είναι ποινικό αδίκημα. Περιγράφει όμως κάτι πολύ σοβαρό. Η δική της θέση ποια ήταν;
Μάρτυρας: Ότι ήταν μια σεξουαλική επίθεση αποτρόπαια, που όμως δεν ξέραμε εκείνη την στιγμή πως να το διαχειριστούμε, δεδομένου το ποιος ήταν ο δράστης… Αυτό που υπερίσχυε ήταν οι συνέπειες που θα μπορούσε να έχει αυτό στη ζωή και τη δουλειά της. Στη ζυγαριά μπήκε ότι θα έπρεπε να απομακρυνθεί, να μην κάνει κάτι που θα μπορούσε να κινηθεί εναντίον της
