Παρασκήνιο, παιχνίδια, πιέσεις, υποσχέσεις ακόμη και εκβιασμοί λαμβάνουν χώρα από τραπεζικούς και παρατραπεζικούς παράγοντες προκειμένου να ανατραπεί η απόφαση του Αρείου Πάγου που εμποδίζει τους διαχειριστές δανείων να προβαίνουν σε δικαστικές ενέργειες που, τελικά, οδηγούν περιουσίες στην εκποίησή τους.
Της Τζώρτζιας Κοντράρου
Η υπ΄αριθμ. 822 /22 απόφαση του Αρείου Πάγου εμποδίζει πλέον τις εταιρείες διαχείρισης να παρίστανται στα δικαστήρια και να υποστηρίζουν το δικαίωμα τους να προχωρούν στην έκδοση διαταγών πληρωμής, που είναι το προοίμιο ενός πλειστηριασμού ακινήτου μη εξυπηρετούμενου δανείου.
Με νύχια και με δόντια, με πιέσεις και με κάθε μέσο, προσπαθούν παρατραπεζικοί και τραπεζικοί κύκλοι να επαναφέρουν το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν αντίθετες αποφάσεις του ίδιου δικαστηρίου και η, δήθεν, αντίφαση αυτή θα πρέπει να επιλυθεί από έναν τρίτο σχηματισμό. Αυτή τη φορά από την Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου.
Είναι τέτοια η επιμονή, που εμφανίζονται να θεωρούν βεβαία τη νίκη τους, γεγονός που δείχνει πώς μπορούν να ελέγξουν μία ενδεχόμενη νέα απόφαση. Πράγμα που όχι μόνο προσβάλλει το δικαστήριο και τους δικαστές, αλλά κλονίζει έτι περαιτέρω την εμπιστοσύνη του πολίτη στη Δικαιοσύνη.
Όταν έγινε γνωστή η απόφαση 822/22 του Αρείου Πάγου, οι εταιρείες διαχείρισης δανείων, στενά συνδεδεμένες με τραπεζικούς πίεζαν την κυβέρνηση να νομοθετήσει ώστε να ξεπεραστεί το εμπόδιο που έθετε ο Άρειος Πάγος.
Μπροστά στη γενική κατακραυγή που θα προκαλούσε μία τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία και ενόψει εκλογών βέβαια, η κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα , απέκλεισε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Έτσι νομικοί τραπεζών και διαχειριστές των δανείων απεργάστηκαν νέους τρόπους για να επιτύχουν ουσιαστικά την «ακύρωση» μιας σοβαρής και εξαιρετικά αναλυτικής απόφασης. Αλλά και μιας απόφασης, την οποία προσπαθούν με νομικούς σολοικισμούς και νομικίστικα άλματα να συσχετίσουν με δύο άλλες αποφάσεις οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με τη συγκεκριμένη, που αφόπλισε κυριολεκτικά τους διαχειριστές δανείων.
Οι χρόνοι της κρίσεως και της εκδόσεως των συγκεκριμένων αποφάσεων έχουν τη σημασία τους και δεν έχουν περάσει απαρατήρητοι από τους εξειδικευμένους νομικούς.
Ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει καθώς και το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών με σαφή και νομικά ορθή σκέψη, βασισμένη στους νόμους ευθυγραμμίζεται απολύτως με τη δικαστική απόφαση.
Αξίζει να επιχειρηθεί μία απλουστευμένη προσέγγιση του θέματος για να γίνει ίσως πιο κατανοητή στους μη ειδικούς.
Οι τράπεζες μεταβίβαζαν τα δάνεια εφαρμόζοντας το νόμο3156/2003. Ο ΣΥΡΙΖΑ προώθησε άλλον νόμο, τον 4354/2015, στον οποίο περιελήφθησαν διατάξεις που προστάτευαν τους δανειολήπτες. Χαρακτηριστική η «υποχρέωση κλήσης του δανειολήπτη για ρύθμιση πριν από τη μεταβίβαση του δανείου». Αυτή η πρόβλεψη δεν υπήρχε στον νόμο του 2003.
Τα funds και οι διαχειριστές τι έκαναν; Επέλεξαν και από τους δύο νόμους να εφαρμόζουν τις διατάξεις που τους συνέφεραν. Τις διατάξεις που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα τους σε βάρος των πολιτών-δανειοληπτών.
Παράδειγμα: Με τον νόμο 3156/2003 αυτοί που είχαν πάρει τα δάνεια δεν μπορούσαν να εκδίδουν διαταγές πληρωμών, πράγμα που επέτρεπε ο νόμος 4354/2015, υπό προϋποθέσεις. Έτσι άρχισαν να εκδίδουν διαταγές πληρωμής και να προχωρούν σε διαπιστωτικές πράξεις εφαρμόζοντας τις διατάξεις όποιου από τους δύο νόμους τους συνέφερε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παλαιό Φάληρο: Στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων ο βιαστής με τα τατουάζ
Στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τους πληροφοριοδότες – μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος (whistleblowers)
Τι είπε το Ανώτατο Δικαστήριο; Δεν μπορεί να γίνεται συνδυαστική χρήση αυτών των νόμων. ‘Η τον έναν θα εφαρμόζεις ή τον άλλον. Όπως αναφέρεται με απόλυτη σαφήνεια στην αιτιολογική έκθεση του ν.4389/2016, που τροποποίησε το ν. 4354 /2015. Δηλαδή δεν μπορεί η μεταβίβαση να έχει γίνει με τους όρους ενός νόμου και η διαχείριση θα γίνεται με τις ρυθμίσεις άλλου νόμου.
Αυτό το νομικό ζήτημα καμία άλλη απόφαση, εκτός από την 822/22, δεν το έχει λύσει, καθώς ουδέποτε, σε άλλη περίπτωση, τέθηκε ως νομικό ζήτημα.
Παπαγαλάκια, συστηματικά, τις τελευταίες ημέρες, σπέρνουν στην αγορά της παραπληροφόρησης, ότι υπάρχει αντιφατικότητα στις δικαστικές αποφάσεις , με σκοπό να επιληφθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου και να ανατρέψει την ενοχλητική για τα συμφέροντα των servisers και των funds, δικαστική απόφαση.
Έφτασαν μέχρι του σημείου να θυμηθούν τους θεσμούς – την τρόϊκα- και να κινδυνολογήσουν για τη δήθεν ζημιά του δημοσίου, δηλαδή όλων των πολιτών από το μπλοκάρισμα πλειστηριασμών.
Το σημείο, στο οποίο βρίσκεται η όλη διαχείριση των δανείων καθώς και η αλλαγή της πολιτικής των funds, που δείχνουν πλέον ανοικτά ότι επιδιώκουν σε κατασχέσεις και εκποιήσεις περιουσιών και όχι σε ρυθμίσεις – ακόμη και ο κ. Σταϊκούρας μέσα στη Βουλή, έχει εντοπίσει την έλλειψη διάθεσης των διαχειριστών για ρυθμίσεις – είναι κομβικό, διογκώνεται με τη νέα οικονομική κρίση, πολιτικό και μόνο ζημιά στους θεσμούς θα κάνει εάν, για μία ακόμη φορά, ζητηθεί από τη Δικαιοσύνη να ακροβατήσει.
