Η δημοσιογράφος Τζώρτζια Κοντράρου γράφει για τη συνάντηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου με τη Σοφία Μπεκατώρου.
«Κάθε πράξη βίας, κάθε πράξη εξαναγκασμού, κάθε δράστης αυτών των εγκλημάτων, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερα αυστηρό τρόπο, τιμωρητικό και παραδειγματικό. Η γενική αυτή παρατήρηση, που είναι αυτονόητη, δυστυχώς θα πρέπει να επαναλαμβάνεται και να προηγείται κάθε φράσης, κάθε άποψης, κάθε προσπάθειας διείσδυσης και διεξοδικής έρευνας, ώστε να εξουδετερώνεται η εύκολη και συνήθης αντίκρουση με την παρατήρηση: «Αφήνετε το δράστη στο απυρόβλητο».
Η μέριμνα, η ευαισθητοποίηση και η σαφής αντίθεση σε κάθε μορφή βίας, σεξουαλικής παρενόχλησης και εκμετάλλευσης του «αδυνάτου» δεν μπορεί να εκφράζεται ευκαιριακά. Πολλώ μάλλον, όταν οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται από επίσημους θεσμικούς φορείς της χώρας.
Η δουλειά τους δεν είναι να συμπαραστέκονται στα θύματα με δηλώσεις και προσκλήσεις στα Μέγαρα, όπως συνέβη με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου ή tweets στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως έκανε ο πρωθυπουργός.
Η σημειολογική αξία εκμηδενίζεται μπροστά στη διαιώνιση ενός προβλήματος που έχει να κάνει με εγκλήματα, που δύσκολα καταγγέλλονται, λόγω της φύσης τους, και ακόμη δυσκολότερα αποδεικνύονται εφόσον δεν συνοδευτούν και από στοιχεία όπως μάρτυρες ή ειδική πραγματογνωμοσύνη. Ο χρόνος εξαφανίζει τα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά αφήνει για πάντα ανοικτές πληγές, δύσκολο, εάν όχι, αδύνατο να επουλωθούν. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, ιδιαίτερα δε, όταν έχεις περάσει από δικαστικούς θώκους, υποχρεούσαι να γνωρίζεις τι σημαίνει έγκλημα το οποίο, μάλιστα, ερευνάται από τη Δικαιοσύνη. Γνωρίζεις, ή οφείλεις να γνωρίζεις την αρχή, που διέπει τη Δικαιοσύνη που έχει τις ρίζες της στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, η οποία επικράτησε μετά τη Γαλλική επανάσταση, και λέγεται τεκμήριο αθωότητας.
Οι εκδηλώσεις απαξίωσης, φρίκης και αποδοκιμασίας, την επαύριον, που θα σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας θα μετριασθούν και σύντομα θα ξεχασθούν, Ιδιαίτερα, περιπτώσεις όπως της κ. Μπεκατώρου, που ο δράστης θα μείνει ατιμώρητος, ενώ έμεινε ήδη επί 23 χρόνια στο απυρόβλητο και συνεπώς ελεύθερος να συνεχίζει το εγκληματικό του έργο.
Όταν είσαι κυβερνητικός παράγοντας ή, ακόμη περισσότερο πολιτειακός παράγοντας, οι προσκλήσεις και οι δηλώσεις συμπαράστασης δεν θα αποτρέψουν τον κάθε βιαστή, τον κάθε σεξιστή, τον κάθε εκβιαστή, τον κάθε εκμεταλλευτή να διαπράττει ανάλογα εγκλήματα. Η δουλειά σου είναι να βρεις εκείνους τους τρόπους που θα περιορίσουν, αν όχι εξαφανίσουν, τέτοιες συμπεριφορές.
Ενημερώσεις στα σχολεία, εξαιρετική αυστηρότητα στην ποινική αντιμετώπιση, ενίσχυση κοινωνικών φορέων παρακολούθησης και στήριξης των θυμάτων. Ιδιαίτερα προτροπής στην αποκάλυψη, αναδεικνύοντας την ως πράξη γενναιότητας και κοινωνικής προσφοράς. Και, βεβαίως, απομόνωσης εκείνων που εκμεταλλεύονται θέσεις εξουσίας που κατέχουν για να κάμψουν αντιστάσεις.
Μπορεί ο λαός να βγάζει αποφάσεις fast track, να διαμορφώνει γνώμη και να αποφαίνεται με το θυμικό που προκαλούν τα πρώτα ερεθίσματα, οι θεσμικοί παράγοντες, είναι ρηχό κι αστείο να εξαντλούνται σε λόγια παρηγοριάς για μία σταγόνα δημοσιότητας».
